Dinsdag 9 augustus is mijn Twitter account tijdelijk opgeschort vanwege een tweet die, aldus het platform, de gezondheid van de lezers zou kunnen schaden. Het betrof een link naar een artikel van de in Canada gevestigde onafhankelijke website Global Research.
Het was in het najaar van 2020, het eerste jaar van de coronacrisis, dat ik serieus begon na te denken over de vraag: In wat voor samenleving zou ik idealiter willen leven? Lauri Fransen benadrukt in dit artikel het belang van een diepe verbinding met de directe natuur in de eigen omgeving.
Geen bezit meer en gelukkig zijn. Het klinkt heel even positief, het lijkt op wijsheid, op loslaten, iets dat goed is voor een mens, zeker wanneer een ‘oude wijze meester’ dat zegt. Maar wanneer je even nadenkt: ho ho, leven is leren omgaan met bezit, zelf ontdekken wat je gelukkig maakt.
Reiner Füllmich maakt deel uit van een groep juristen die een strafrechtelijk onderzoek instelt naar het internationale coronabeleid. Zijn conclusie na het horen van meer dan honderd getuigen: “Dit zijn de ergste misdaden tegen de mensheid die ooit zijn begaan.”
