Kort verhaal: BENAUWD

Vlaggetjes bij de teststraat

Taco stond zijn tanden te poetsen. Hij haalde zijn neus op. Dacht aan wat er die ochtend ging gebeuren. Volgens de meester was het helemaal niet eng of gevaarlijk. Hij had gezegd dat het in je neus een beetje jeukte, dat was alles. Dat zo’n teststraatje wel spannend was. Iemand op het jeugdjournaal zei dat je daarna nooit meer bang hoefde te zijn dat opa en oma naar het ziekenhuis moesten. In de spiegel zag hij snot onder zijn neus en veegde dat weg met zijn arm, haalde zijn neus op.

‘Heb je je handen gewassen?’, vroeg zijn moeder toen hij de kamer inliep.
Hij gaf geen antwoord, bewoog licht met zijn hoofd, iets tussen ja en nee in. Op de radio zei een stem dat de regering blij was met meer en meer testen.
‘Je hoeft je nergens zorgen om te maken. Mamma blijft in de buurt.’
Haar stem klonk geruststellend. Toch was hij helemaal niet gerust. In zijn hoofd zaten nare beelden van spuiten en naalden. Telkens werd gezegd dat testen geen pijn deed en zo was gebeurd.

‘Dat staafje is iets groter dan een wattenstaaf schat. Alle kinderen doen eraan mee heb ik begrepen. Dat is goed. Later zul je blij zijn.’
‘Nee, we moeten meedoen. Mamma, ik wil niet! Ik ben niet ziek.’
‘Ach, joh, er zijn vervelender dingen in het leven.’
Terwijl ze de kamer uitliep klonk het:
‘En Taco, vergeet het mondkapje niet!’

‘Kijk, daar kun je je handen wassen.’
Zijn moeder wees naar een wit apparaat aan de muur.
‘Dat heb ik thuis al gedaan’, hij haalde zijn neus op.
Overal gaas en hekken. Iemand zei dat dit de teststraat was. In de hoogte wapperden een lange rij vlaggetjes. Series ballonnen waren vastgebonden aan een paar dranghekken.

Een vrouw verscheen in het wit met een doorzichtig scherm voor haar gezicht. Ze vertelde dat deze testplaats feestelijk was ingericht, speciaal voor kinderen. Ze grijnsde en wees in de richting waar ze konden aansluiten.
Op flinke afstand van elkaar zag hij kinderen aan de hand van een ouder, net als hij. Een vriendje zwaaide naar hem.

Hij voelde ineens de arm van mamma stevig om hem heen en balde zijn vuisten. Een vrouw, ook in witte kleren met achter plastic een mondkap op knikte naar een stoel. Hij verstond niet wat ze zei, keek op. Zijn moeder glimlachte en gaf een zoen in de lucht.
‘Een bijzonder moment schat. Ze hebben het leuk versierd hier.’
Achter een van de hekken zag hij een meisje uit de klas. Haar gezicht drukte ze in de jas van haar moeder.

‘Daar komt ie’, hoorde hij vrolijk roepen en zag een witte staaf met watten op zijn gezicht afkomen. Hij volgde de kop met zijn ogen, keek scheel toen die vlak bij zijn neus was. Het ding was groter dan hij zich had voorgesteld. Nee, niet in zijn neus. Nee! Ineens werd hij heel bang.
‘Kom op’, zei z’n moeder, ‘je bent toch een grote jongen.’
Bovenop zijn hoofd voelde hij de hand van de vrouw, zij drukte zijn hoofd naar achter. Voordat hij nee kon zeggen en zich bevrijden voelde hij iets raars vlak boven zijn neus.
‘Al gebeurd! Viel dat even mee!’, klonk het vanachter het scherm.

Die nacht, tijdens een heftige droom vulden twee staven met watten zijn neusgaten. Ze werden omhoog gedrukt en groeiden, werden groter en groter. Op straat zwaaiden mamma en de meester met vlaggetjes en ballonnen. Hij wilde nee gillen, nee, nee. Maar zijn keel zat dicht. Ademhalen lukte niet. Hij stikte. Met een schok werd hij wakker. Hij woelde hijgend in paniek alle dekens om, trapte naar alle kanten en stompte met zijn vuisten in het rond.

Tegen niemand durfde hij hierover iets te zeggen. Het testen was immers spannend en leuk geweest? En hij was toch een grote jongen?

 

Blog van Joop Brussee: openvuist.com

Foto: pexels.com, NSU MON

Gerelateerd

Kort verhaal: SHIT

Wat te doen als er een pcr-test of vaccinatie van jou of je kind wordt gevraagd?

 

Wil je een seintje per e-mail ontvangen bij iedere nieuwe posting op TransitieWeb?
Klik dan hier.

Wil je jouw reactie plaatsen bij dit artikel?

Ga dan met je cursor helemaal naar de bodem van deze pagina. Daar vind je een invulscherm. Je kunt daar je reactie intypen of inplakken.
Als je reageert kun je ook instellen dat je een seintje krijgt bij nieuwe reacties en/of bij nieuwe berichten.


Nieuwsbrief TransitieWeb

Schrijf je hier in voor de Nieuwsbrief van TransitieWeb (drie of vier edities per jaar). De nieuwsbrief is een ‘hotline’ met de lezers en is van grote waarde nu er steeds meer censuur komt op het internet.

Nieuwe sociale media netwerken

TransitieWeb ondersteunt de opbouw van decentrale sociale netwerken. We nemen daar zelf actief in deel met micro postings op de server @mastodon.social. Ons adres hier is @transitieweb@mastodon.social. Om deze postings te kunnen zien heb je een account nodig.

Meer uitleg over decentrale sociale media vind je hier.

Dit vind je misschien ook leuk...

3 reacties

  1. Hoeder schreef:

    Ouders die dit hun kind aandoen, zouden uit de ouderlijke macht gezet moeten worden. Als je je maar een beetje informeert, weet dat het volstrekte waanzin is om voor een niet bewezen virus een hele economie te slopen en mensen in angst brengen. 99,7% de mensen die zg Corona krijgen, overleven dit killervirus. Zeker onder de 65 jaar is er niets aan de hand.

  2. netschka schreef:

    Welke ouder doet dit zijn kind aan? Onbegrijpelijk dat men NU nog niet inziet welke kant mensheid opgestuurd wordt.

  3. Agnes Ramaker schreef:

    Groepsdruk is de grootste oorzaak van psychische problemen bij de jeugd. Hartelijk dank regering

We stellen je reactie op prijs. Je kunt hem hieronder plaatsen. Probeer zo kort en bondig mogelijk te zijn. Als je echt wat meer woorden nodig hebt, dan is 300 woorden het maximum. Alle reacties worden gemodereerd. Het kan daarom even duren voordat je reactie zichtbaar is. Wil je een link opnemen in je reactie, vergeet dan niet er https:// voor te zetten.