Waarom we chemtrails beter Orwell-strepen kunnen noemen

Zaterdag 12 december, 9:30 uur: het luchtruim boven Leeuwarden (en boven heel Noord-Nederland) wordt doorkruist door drie jets, die gezamenlijk een raster aanbrengen van vliegtuigsporen, die niet oplossen, maar langzaam uitdijen en uiteindelijk een dunne waas vormen waar de zon amper doorheen komt.
Chemtrails.

Ik heb er een serie foto’s en een korte video van gemaakt. Niet omdat deze gebeurtenis zo bijzonder is, want het sproeien gebeurt de laatste tijd haast iedere dag en – naar ik begin te vermoeden – ook met regelmaat ’s nachts. Maar deze opnamen zijn naar mijn idee wel heel erg duidelijk. Dit zijn echt geen ‘normale’ vliegtuigstrepen. Dit is van een andere orde.
(meer foto’s aan het einde van deze posting).

Het onbevredigende van de term chemtrails is dat elk vliegtuig met een verbrandingsmotor chemische stoffen achterlaat in de atmosfeer. Ook vliegtuigen met condensatiesporen, die snel oplossen of die zonder zo’n zichtbaar spoor vliegen, laten chemische stoffen achter in de atmosfeer, met name verbrandingsgassen en onverbrande brandstofresten. Dus een soort chemtrail. Ook al is het niet zichtbaar.

Een ander bezwaar tegen de term chemtrails is dat er aanwijzingen zijn dat er niet alleen chemische stoffen worden gesproeid, maar ook biologische materialen. Letterlijk ‘levende dingen’. Maar dan ongelofelijk klein. Kleiner dan virussen. (zie ook deze posting)

En een derde nadeel is dat de term chemtrails het accent legt bij één, overigens wel stek in het oog sprigend, deel van een veel omvangrijker geheel. Aerosol spraying is verbonden met het netwerk van satellieten rond de aarde (skynet), met HAARP-installaties, met mobiele communicatienetwerken en Big Data-toepassingen voor ‘mass surveillance’. Samen vormen ze een Orwelliaanse cocktail. We kunnen chemtrails daarom beter Orwell-strepen noemen. Dat is direct een stuk duidelijker.

En hoe moeten we het grotere geheel dan noemen waar dit aerosol spraying deel van uitmaakt? Experts in de VS (Dane Wiggington en Clifford Carnicom) hanteren de term geoengineering. Maar ik vind dat daar ook weer bezwaren aan kleven. We ademen die aerosols in. Het is daarom meer dan geo engineering. Het is ook human engineering. Mijn voorstel: we noemen dit hele proces Orwelling. In de zin van een volkomen ontspoorde, totalitaire benadering van de Aarde en alle levende wezens die haar bewonen.

Aerosol spraying / Orwelling is een complex fenomeen.
Clifford Carnicom onderscheidt zeven toepassingen en houdt onderwijl ernstig rekening met de mogelijkheid dat er nog meer toepsssingen zijn die nog aan het licht moeten komen.
1 beïnvloeding van het weer, weather warfare
2 beïnvloeding van biologische processen, bio warfare
3 elektromagnetische technieken, lucht als geleidend plasma, radar
4 (andere) militaire toepassingen, raketafweer, Stare Wars programma
5 geofysische veranderingen op planetaire schaal
6 surveillance, mind control (lidar, 3d-radar)
7 de atmosfeer exploiteren als nieuwe energiebron

Wat ik mis in deze opsomming is het blokkeren van inkomende energie van buiten de aarde. De waas die in de atmosfeer ontstaat, hindert uiteraard niet alleen de doorkomst van zonlicht. Misschien is er nog wel een andere vorm van ‘licht’ of energie die de opdrachtgevers voor het wereldwijde sproeien buiten de deur proberen te houden.

Hieronder een podcast van Dane Wiggington, ook van 12 december. Nadat hij de beroemde woorden van President Kennedy tegen secret societies uit 1961 nog eens laat horen, gaat hij uitgebreid in op de vraag hoe intelligent buitenaards leven zou aankijken tegen onze huidige situatie en ons huidige gedrag. Het is een confronterend verhaal.
Ook warm aanbevolen: deze update van Clifford Carnicom en Catherine Austin Fitts op de website Solari Report.