De besmettingsmythe: een Nederlandstalige samenvatting van The Contagion Myth

Onlangs verscheen het baanbrekende boek The Contagion Myth van de arts Thomas Cowan en journaliste Sally Fallon Morell. Ondertitel in vertaling: waarom virussen – ook het ‘coronavirus’ – geen ziekte veroorzaken. Evert de Groot maakte een Nederlandstalige samenvatting en voorzag die van noten en aanvullende links.
Dit is een fundamentele tekst die alle aandacht verdient.
Klik hier om hem te downloaden als pdf.

N.B. In juni 2021 is dit boek met een aangepaste titel op de markt gebracht:
The Truth About Contagion – Exploring Theories of How Disease Spreads.
Het kan nu ook in Nederland gemakkelijk besteld worden, onder meer in de webshop van uitgeverij Succesboeken.nl

SAMENVATTING

(aan het eind van deze samenvatting is een verklarende woordenlijst van medische termen opgenomen)

Voorwoord van Sally Fallon Morell

Toen de Spaanse Griep in 1918 op verschillende plaatsen wereldwijd tegelijkertijd spontaan uit leek te breken, zijn er door de US Public Health Service verschillende pogingen ondernomen om de besmettelijkheid van deze griep te onderzoeken op honderd gezonde vrijwilligers.

Dit gebeurde door de overbrenging van afscheidingsproducten (slijm en dergelijke), bloedafnames van zieken en injecties bij vrijwilligers, langdurig in het gezicht blazen en hoesten, allen hardnekkig zonder besmettingsresultaat.

Het idee dat ziektes worden overgedragen door micro-organismen is afkomstig van Louis Pasteur. Tot op heden berust dit op een onbewezen aanname.

Er zijn nog meer van dergelijke aannames, zoals: verzadigde vetten zijn ongezond; pasteurisatie van zuivel is nodig; vaccinaties zijn nodig.

Inleiding

Cowan heeft in zijn werk Human Heart, Cosmic Heart het paradigma van Steiner uitgewerkt dat het hart geen pomp is. En tevens dat het onjuist is om verstopte aderen te zien als de voornaamste oorzaak van hartaanvallen.

In zijn werk Vaccines, autoimmunity and the Changing Nature of Childhood heeft Cowan beschreven hoezeer het menselijk wezen door de vaccinatieprogramma’s meervoudig blijvend wordt beschadigd. En in zijn werk ‘Cancer and the New biology of water’ heeft hij beschreven waarom de huidige bestrijding van kanker volledig faalt.

Het wordt tijd dat de paradigma’s die aan de basis van de huidige virologie liggen eens grondig worden getoetst en zo nodig herzien (1).

Cowan beschrijft dat, indien wij de werkelijke oorzaken van de zogenaamde coronapandemie niet begrijpen (doorzien) wij als mensheid een bittere weg inslaan, een weg die geen retour toelaat.
Dat een begrip van de ‘coronapandemie’ tot zeer controversiële conclusies leidt, moge daarbij geen reden zijn om het zoeken naar de waarheid op te geven.

Hoofdstuk 1: Besmetting

Door de focus op het ontstaan van ziekte uitsluitend te leggen op micro-organismen is een reductionistische tunnelvisie ontstaan die in alle nuchterheid kan worden vergeleken met de visie dat een pingpongbal (het virus) een muur (ons immuunsysteem) kan omvergooien (2).

Voor de definitie van het postulaat ‘besmetting’ (een onbewezen stelling die niettemin wordt aangenomen als voorlopige werkhypothese, omdat het niet aannemen een gat doet vallen in het verklaringsmodel, en waarbij de status van werkhypothese gaandeweg wordt vergeten en later wordt verketterd) heeft Robert Koch (1843-1910) een aantal wetenschappelijke regels opgesteld:

1. het verdachte micro-organisme moet in overvloed aanwezig zijn in alle weefsels van een zieke en niet bij gezonde mensen

2. het organisme moet kunnen worden geïsoleerd en in een reine kweekcultuur kunnen worden ondergebracht

3. het aldus gecultiveerde organisme dient ziekte te veroorzaken bij gezonde proefpersonen

4. het organisme moet opnieuw worden geïsoleerd uit de aldus geïnfecteerde proefpersonen, opnieuw onderzocht en geïdentificeerd als de identiek met het verdachte micro-organisme.

Robert Koch is er zelf nooit in geslaagd om het gebruikmaking van zijn eigen protocol besmettelijkheid te bewijzen. Hij schrapte de eerste regel omdat hij ontdekte dat mensen dragers kunnen zijn van cholera- en tyfusbacteriën en toch niet ziek zijn.

In 1937 zijn deze regels door Thomas Rivers als volgt aangepast:

1. het virus moet vanuit de gastheer in vitro kunnen worden geïsoleerd

2. het virus moet in gastcellen, wederom in vitro, te worden gecultiveerd

3. het virus dient wetenschappelijk aantoonbaar te worden gefilterd vanuit een substantie waarin ook andere bacteriën (kunnen) voorkomen

4. het aldus gefilterde virus dient vergelijkbare ziektesymptomen te veroorzaken bij proefdieren

5. het virus moet vanuit deze proefdieren opnieuw worden afgenomen en geïsoleerd

6. als gevolg van de inbreng van het virus dient een specifieke immuunrespons te worden aangetoond

Ook Rivers heeft de eerste regel van Koch geschrapt, om dezelfde reden.

Tot op heden is er geen enkel micro-organisme gevonden dat al deze wetenschappelijke criteria kan doorstaan, noch die van Koch, noch die van Rivers. Niet omdat deze regels in wetenschappelijk opzicht niet juist zijn, maar eenvoudig omdat het antwoord op de vraag of micro-organismen ziekte veroorzaken anders uitpakt dan wat op dat moment – tot op heden – werd/wordt gedacht.

Het idee van besmettelijkheid is overigens al ouder, maar het huidige idee van besmettelijkheid is zeer sterk gepromoot door Louis Pasteur, waarvan het algemeen bekend is geworden dat zijn werkmethodes als fraude dienen te worden aangemerkt (3).

De werkwijze die Pasteur volgde was niet enkel in wetenschappelijk opzicht hoogst arbitrair maar ook zeer wreed en gespeend van iedere vorm van ethiek (4).

Zo ontleende hij afscheidingsproducten  van ziekte (pus) van zieke mensen, paste daarop een hoogst arbitraire methode toe (toevoeging chemicaliën) die voor isolatie moest doorgaan, en injecteerde daarvan verbazingwekkend grote hoeveelheden rechtstreeks in de hersenen (!) van proefapen, die hier vervolgens ziek van werden, dan wel eraan overleden.

Deze methode zou moeten dienen als ‘bewijs’ voor besmettelijkheid. Het lijkt erop dat de onwetenschappelijkheid van deze methode zonneklaar is voor iedereen behalve voor microbiologen. (Deze methode zou later door Landsteiner en Popper worden gebruikt om de besmettelijkheid van polio te bewijzen.)
De werkwijze van Pasteur was in het geheel niet transparant en dus onwetenschappelijk; zijn dagboeken  en werkverslagen waren niet voor derden inzichtelijk. Na zijn dood zijn deze dagboeken tegen zijn wil en per ongeluk in de openbaarheid gekomen en kwam de fraude aan het licht.

Pasteur was niet in staat om een wetenschappelijke methode te vinden om met een reine bacteriekweek ziektes over te dragen. En aan het eind van zijn leven heeft Pasteur zijn fouten toegegeven. Beroemd geworden is zijn uitspraak: “Le microbe c’est rien. L’environment  c’est tout.” Oftewel: niet het micro-organisme is doorslaggevend als verklaringsmodel voor ziekte, maar het interne milieu van de desbetreffende persoon. Deze uitspraak heeft de trein die door hem in gang is gezet echter niet kunnen stoppen.

Vanaf Pasteur is er geen enkel microbioloog geweest die op een experimentele wijze de overdrachtelijkheid van ziekte middels reine culturen heeft kunnen bewijzen (5). 

Hoofdstuk 2 : Elektriciteit en ziekte

De relatie tussen nieuwe ontwikkelingen op elektrotechnisch gebied en ziekte is een volkomen desolaat onderzoekingsgebied, dat echter door de implementatie door 5G opnieuw in de belangstelling komt te staan.

De schrijver Arthur Firstenberg heeft middels zijn publicatie The Invisible Rainbow beschreven dat er een duidelijke relatie bestaat tussen genoemde twee fenomenen.

In 1799 was er sprake van een griepgolf, die op verschillende plekken in de wereld dermate plotseling en tegelijkertijd uitbrak, dat het idee van besmettelijkheid hierop niet van toepassing kon zijn. Heinrich Schweich (‘Die Influenza’) bracht dit gegeven in 1836 in verband met de elektrische veranderingen in de aardeatmosfeer (6). Zo is er ook een relatie tussen de sterke zonneactiviteit en griepgolven tussen 1728 en 1738.

In 1875 werd het telegrafische netwerk wereldwijd geactiveerd. Het gevolg was een golf van een nieuwe ziekte, toentertijd neurasthenie genaamd. Deze ziekte brak vooral uit langs telegraaf-draadverbindingen (beschreven door Dr. George Miller Beard).

1889 is het jaartal dat de start van de moderne elektrische periode markeert. Van 1889 tot 1894 waren er verschillende echte griep-pandemieën.

Tijdens WO I werd het radiografische verkeer sterk uitgebreid. De Spaanse griep eiste een tol van tientallen miljoenen.

Tijdens deze grieppandemie werden proeven gedaan (Dr. Milton J. Rosenau) om de eventuele besmettelijkheid te bewijzen, door proefpersonen bloot te stellen aan de afscheidingsproducten van zieken, hetzij via lijfelijk contact, hetzij via injecties met ‘besmet’ bloed. Allen hardnekkig zonder resultaat. Besmettingsproeven met proefdieren bleven eveneens zonder resultaat. De Spaanse griep beek niet besmettelijk.

In 1957 werd wereldwijd de radar geinstallerd. De Aziatische griep viel in 1957.

In 1967 werden 28 satellieten de Van Allen Gordels in geschoten. In 1968 brak de Hongkong griep uit.

In 1996 waren er griepepidemieën, vooral in Amerika, door de implementatie van snel internet en draadloos telefoonverkeer.

En tenslotte, in 2019 werden op een aantal plaatsen in de wereld (Wuhan, Milaan, steden in VS) 5G geactiveerd. 5G heeft een frequentiebrandbreedte van 24-72 GHz en wordt officieel niet-ioniserende straling genoemd (7).

Van 5G straling wordt algemeen erkend dat deze frequenties invloed uitoefenen op de natuurlijke, elektrische lichaamshuishouding en ook thermische effecten veroorzaken (het gevoel van tinteling en brand). Voorts tast 5G de permeabiliteit (selectieve doorlaatbaarheid) van de celmembranen aan (8).

Met de implementatie van 5G worden wij massaal blootgesteld aan dezelfde golven die op vlieghavens worden toegepast om door kleding, leer, kunststof en dergelijk heen te kunnen kijken en waarvan bekend is dat deze straling niet mag worden toegepast op kinderen en zwangere vrouwen.

Er is een zeer scherp statistisch verband tussen de locaties waar een duidelijke uitbraak is van infecties die aan het coronavirus worden toegeschreven en de locaties waar 5G is geactiveerd. En andersom, plaatsen zonder uitbraak en dito zonder 5G. Het genoemde verband is inmiddels door meerdere wetenschappers aangetoond, maar dit komt niet in het nieuws.

Daarenboven kan 5G worden ingezet als een nieuwe technologie om grote mensenmassa’s  te beheersen en als wapen te worden ingezet, eenvoudig door een nog hogere frequentie toe te passen.

In combinatie met vervuilde lucht veroorzaakt 5G longontstekingen en een vorm dyspnoea (ademnood) die zeer veel weg heeft van hypobaropathie (hoogteziekte).

Hoofdstuk 3 : Pandemieën

Pandemieën kunnen een kosmische oorzaak hebben, zoals de komst van een komeet. Een dergelijke relatie is 1500 voor Chr. al gelegd in het Chinese werk ‘Mawangdui Silk.’ In 536 verscheen een grote stofwolk in het mediterrane gebied en enige jaren later brak aldaar de pest uit.

De meest gangbare verklaring focust zich op microben: de theorie van ‘panspermie’.

Meer recent onderzoek richt zich op de zeer sterke elektrische activiteit en ladingen van kometen en stofwolken, daarbij ioniserende straling afgevend. En ook de pandemie van de pest in de 14e eeuw werd voorafgegaan door een komeet (‘Negra’).

De theorie dat de pest wordt overgebracht door rattenvlooien wordt gelogenstraft door 1. de uitbraak van de zwarte dood op IJsland – waar tot de 19e eeuw in het geheel geen ratten waren en 2. de vele doden in Noord Europa tijdens de winter.

Bij de uitbraken van ziekten als cholera worden verschillende toepassingen van schadelijke chemische toxines (lood, kwik, arseen), de aanwezigheid van open riolen en de rol van mijten en andere parasieten veelal over het hoofd gezien.

Zo is het eveneens opvallend dat de uitvinding van Dr. Campbell (een gifvrije oplossing van het muskietenprobleem) in de vergetelheid is geraakt terwijl dr. Koch beroemd is geworden met zijn theorie over micro-organismen. Onterecht, want zijn methode om de besmettelijkheid van tuberculose aan te tonen is dermate arbitrair, dat dit in wetenschappelijk opzicht niet als bewijs kan gelden. Ook is hij er niet in geslaagd om de bacterie te isoleren, evenmin als die van cholera.
In de microbiologie wordt de grote rol van andere ziekte veroorzakende factoren, zoals de voeding, veelal geheel veronachtzaamd.

Dr. Morton Biskind heeft het insecticide DDT, dat de veilige opvolger van loodwaterstofarsenaat zou moeten zijn, als de belangrijkste oorzaak van het ontstaan van polio aangewezen. Hij beschrijft hoezeer in de 50’er jaren ook al het probleem een rol speelde dat het aankaarten van de relatie tussen het gebruik van DDT en polio door de politiek heftig werd tegengewerkt. Later is er een dermate significant statistisch verband aangetoond tussen het gebruik van DDT en de uitbraak van polio, dat zelfs een verstokte cynicus nier niet omheen kan.

Vele gevallen van polio wereldwijd (India, V.S., Afrika) zijn veroorzaakt door het poliovaccin, om reden waarvan men de ziekte een nieuwe naam heeft gegeven (AFP: acute flaccid paralysis).

De onderzoeker Raymond Obomsawin toonde aan dat de oorspronkelijke inwoners van Amerika een voortreffelijke gezondheid hadden, totdat hun leven door de komst van de blanken onder druk werd gezet en moderne voedingsgewoontes (geraffineerde voeding, alcohol) hun intrede deden.

De Duitse bioloog Stefan Lanka bood een prijs aan van een ton voor iedereen die in staat zou zijn om het mazelenvirus überhaupt aan te tonen. Alleen charlatans gingen erop in, maar hun bewijs werd door de Federal Supreme Court afgewezen. Al met al ontlokte dit aan dit Hof de uitspraak dat het mazelenvirus ronduit niet bestaat (9).

Hoofdstuk 4: Van Aids tot Covid

In 1971 werd door president Nixon een nieuwe oorlog afgekondigd: de oorlog tegen kanker. Het achterliggende idee was om de relatie tussen het ontstaan van kanker en een virus aan te tonen. Honderden miljoenen onderzoeksgeld werden hieraan besteed – tevergeefs.

Het onderzoek van Aids was een vergelijkbaar fiasco en leverde feitelijk enkel zogenaamde antivirale medicijnen op als AZT, die echter veelal dermate toxisch zijn, dat hun gebruik problematisch is. De wetenschap is er nooit in geslaagd om de claim dat het HIV-virus Aids veroorzaakt hard te maken.

Feitelijk is Aids in het geheel geen specifieke ziekte, maar identiek aan een falen van het celgerelateerde werkzame aspect van het immuunsysteem, hetgeen ook te zien is na het gebruik van bepaalde drugs en medicijnen. Nieuw is enkel het frequent voorkomen van het sarcoom van Kaposi, dat echter volledig kan worden toegeschreven aan het gebruik van ‘poppers’ – een immuunsuppresivum. En omdat ‘poppers’ (een anaalsphincter-relaxant) veel werden gebruikt door homo’s werd gedacht aan een SOA – hetgeen nooit is aangetoond.

Veertig jaren intensief en geldverslindend onderzoek ten spijt is niemand er ooit in geslaagd om het HIV-virus van een aidslijder te isoleren. Er is geen enkel wetenschappelijk document waarin wordt bewezen dat het HIV-virus via seksueel contact overdraagbaar is.

Bij het onderzoek naar aids werd de PCR-test gebruikt om een hogere concentratie van ondefinieerbaar genenmateriaal te detecteren, teneinde daarmee aan te tonen dat de persoon in kwestie lijdt aan een conditie gepaard gaande met genetische afbraak, veroorzaakt door ondervoeding, druggebruik, stress, een ongezonde levensstijl, vergiftiging en dergelijke.

Deze test is onbruikbaar voor diagnostische doeleinden op viraal gebied, eenvoudig omdat hiervoor de stappen isolatie, reiniging en overdraagbaarheid dienen te worden ondernomen. De test is wel bruikbaar om een toestand van intoxicatie als zodanig – inclusief stralingsvergiftiging (EMF) –  te detecteren, omdat bij een dergelijke conditie er altijd sprake is van afbraak van genenmateriaal. Bij een verzwakte conditie is er eveneens altijd sprake van een verhoogde bloedspiegel van antilichamen.

Maar de vaststelling van een verhoogde spiegel van genetisch materiaal en van antilichamen zegt in het geheel niets over de aanwezigheid van en infectie. Dat is ook de reden waarom de PCR test zo vaak een valse positieve uitslag oplevert (10).

Voor diagnostische doeleinden is de PCR-test volstrekt onbruikbaar.

Antivirale middelen zoals AZT (azidothymide) blijken vaak onbruikbaar omdat de toxiciteit dermate hoog is dat het gebruik ervan de mortaliteit dramatisch blijkt te verhogen.

Bij de wijze waarop er in de wereld is omgesprongen met virussen (Polio, HIV, hepatitis, BSE, SARS, ebola, zika, vogelgriep, varkensgriep, mazelen, Covid-19) blijken telkens dezelfde handelwijzen te zijn gevolgd: een aansturen op een wereldwijde pandemie vanuit de media en de politiek, een ontbreken van de juiste wetenschappelijke onderbouwing, een totaal voorbijgaan aan de werkelijke oorzaken van ziekte, een desinformatie op het gebied van immuniteitsversterking, een gesjoemel met besmettingscijfers, een sterke propaganda van paniek, angst en smetvrees, en de presentatie van een nieuw wereldwijd vaccin (11).

Het lijkt erop dat de wetenschappelijke noodzaak van detectie geformuleerd door Koch en River in het vergeetboek is geraakt en dat de gehele – door de vaccins producerende industrie betaalde – virologie voortbouwt op voorlopige aannames. In alle genoemde gevallen van zogenaamde uitbraak ontbreken de wetenschappelijke bewijzen.

Ook is het Covid-19 virus nooit vanuit een coronapatient geïsoleerd. De afwezigheid van het virus bij gezonde mensen is nooit aangetoond. De overdraagbaarheid van het virus is nooit aangetoond. De ziekmakende werking van het virus is nooit aangetoond. We hebben hier te maken met wetenschappelijke fraude van de eerste orde.

Wat is er dan wel gedaan? Men heeft respiratoire secreties van ‘coronalijders’ gecentrifugeerd, het vaste deel gescheiden van het vloeibare deel en deze scheiding vervolgen als ‘purificatie’ aangemerkt. Dit aldus niet gepurificeerde sediment – waarin dus van alles kan zitten – is vervolgens in vitro geënt in kankercellen die groeien vanuit de nieren van apen. De exosomen die door deze kankercellen werden afgegeven werden vervolgens als virus aangemerkt.

Een andere studie vermeldt de afname van nasale excretie van zieke mensen, op kweek gezet, gecentrifugeerd en – zonder controlegroep – geïnjecteerd in een tweetal apen. De ziektesymptomen van deze apen zouden de besmettelijkheid van het coronavirus moeten bewijzen.

Hoofdstuk 5 – Testen

PCR betekent: polymerase chain reaction (kettingreactie) (12).
Van officiële zijde wordt het volgende toegegeven: “er is geen enkele wijze waarop het RNA-materiaal dat wordt gebruikt bij de PCR-testen kan worden teruggevonden bij een inspectie onder een elektronenmicroscoop. Er is geen relatie tussen de test en de onderzochte deeltjes en evenmin een bewijs dat de onderzochte deeltjes viraal zijn.”
Voorts wordt beschreven dat indien proefpersonen meermaals worden getest de uitslagen zeer tegenstrijdig zijn: zowel positief als negatief.

De viroloog Dr. Stefan Lanka heeft de invloed van gevonden en geïsoleerde deeltjes, aangemerkt als virussen, onderzocht op de groei van zeealgen, met als resultaat dat algen die waren ‘gecontamineerd’ met het virus uitstekend gedijen en algen die deze ‘contaminatieverschijnselen’ niet vertoonden nauwelijks overleven.

Dit leidde bij hem tot de conclusie dat virussen geen ziekteverwekkers zijn, maar een integraal onderdeel van zijn gastheer. Vervolgens vroeg hij zich af of het mogelijk zo is dat, zoals Pasteur indertijd abusievelijk dacht, uitsluitend bacteriën ziekteverwekkers zijn (een idee dat geheel is achterhaald, omdat in toenemende mate de enorme gezondheidswaarde van ons ‘microbioom’ , de bacteriële darmflora wordt ingezien). Inmiddels kan men zich – hiermee parallel – afvragen of er naast dit microbioom mogelijk ook sprake is van een viroom, zonder welk gezondheid niet mogelijk is.

Al met al is een herziening van het fenomeen dat virus wordt genoemd een wetenschappelijke noodzaak: een nieuw medisch paradigma.
Indien bij het initiële onderzoek naar Covid-19 slijmvliesafscheiding van zieke mensen in Korea enkel wordt onderworpen aan een centrifugeproces en niet aan meer zorgvuldige isolatie, en vervolgens wordt geclaimd dat er een genetische analyse heeft plaatsgevonden duidend op het coronavirus, dat hebben we te maken met wetenschappelijke fraude. Want het te onderzoeken materiaal bevat van alles.
Indien het coronavirus nog nooit in een geïsoleerde vorm is onderzocht en navenant nooit is bewezen dat het überhaupt bestaat en de praktijk van testen a priori volledig onbetrouwbaar is èn ook nog eens blijkt dat het officiële aantal aantal zogenaamd besmette personen niet op waarheid berust, dan hebben we goede redenen om aan te nemen dat de officiële dodencijfers van het coronavirus ronduit niet juist zijn.

In wetenschappelijk opzicht kan de PCR-test niet als de onmisbare, noodzakelijke ‘gouden standaard’ worden aangemerkt maar als een surrogaattest.

Bij het onderzoek naar de mogelijke besmetting met Covid-19 ontbreekt ten enen male de gouden standaard en ontbreekt navenant de vergelijkende controlemogelijkheid, met als gevolg dat de betrouwbaarheid van de surrogaattest er ronduit niet is. Zelfs pasgeboren baby’s zijn positief getest met de PCR-testmethode. In wetenschappelijk opzicht is slechts één conclusie mogelijk: hier is sprake van propaganda, niet van zuivere wetenschapsbeoefening.

Dan hebben we ook nog de vreemde gewoonte om bij de afname van testmateriaal van de patiënten geheel achterin/bovenin de neusholte een lang staafje in te brengen – een procedure die niet enkel pijnlijk en volstrekt overbodig is (13).

Dan is er de kwestie van de amplificatie. Het te testen genetische materiaal wordt bij de PCR-test vermenigvuldigd. Daarbij heeft het gekozen aantal vermenigvuldigingen een doorslaggevende invloed op de uitslag. Hoe groter het aantal vermenigvuldigingen des te groter de kans op een positieve uitslag. Hier is dus een grote manipulatiemogelijkheid.

Zo heeft John Magufuli (president Tanzania) een aantal te testen monsters verstuurd naar de WHO, waarbij hij er niet bij vertelde dat dit fake monsters waren, ontleend aan planten en dieren. Ook zij testten positief!

Kary Mullis, de uitvinder van de PCR-test heeft duidelijk verklaard dat deze test niet geschikt is voor diagnostische doeleinden en geen enkele bewijskracht heeft. De verklaringen van het CDC en de FDA (Amerikaanse gezondheidsinstituten) zijn gelijkluidend: “wanneer bij de PCR-test DNA- materiaal wordt aangetroffen, is dit niet indicatief voor de aanwezigheid van Covid-19. Ook kan bij deze test geen differentiaaldiagnose worden gemaakt tussen een eventuele besmetting met Covid-19 dan wel andere virussen of zelfs bacteriën.”

Vergelijkbare betrouwbaarheidsproblemen treden op bij de inzet van de antilichamentest om het Coronavirus te detecteren. De wetenschappelijke, theoretische onderbouwing van deze methode ontbreekt, aldus het onderzoek van David Crowe (14). De aanwezigheid van antilichamen kan bij deze methode worden vastgesteld zelfs voordat een latere optredende infectie uitbreekt.

Hoofdstuk 6 – Exosomen

Een dieptestudie naar de wetenschappelijke literatuur over micro-organismen levert geen bewijs op voor de besmettingstheorie. Bovendien is het opvallend dat de besmettingstheorie enkel voorkomt in de westerse geneeskunde, en geheel ontbreekt in de meer holistische oosterse systemen zoals de Ayurveda, de traditionele Chinese geneeskunde.

Deze westerse geneeskunde is niet los te denken van Darwin’s evolutieleer, waaraan het  uitgangspunt van ‘the survival of the fittest’ ten grondslag ligt (15). En daarbij, het biologische uitgangspunt van het recht van de sterkste, ligt weer ten grondslag aan het sociale darwinisme!
De mogelijkheid van onderzoek naar bacteriën is begonnen bij de uitvinding van de microscoop (16).

De microscoop is een uitvinding die het de mens mogelijk heeft gemaakt om een ‘wetenschappelijke’ kijk op de zaak te ontwikkelen. Maar deze specifieke kijk op de zaak is niet enkel een winst. Het wetenschappelijke model is een vorm van reductionisme en daarmee is de balans tussen winst en verlies doorgeslagen naar een verlies.

Dit blijkt uit de eenzijdige focus op de microbe ten koste van alle andere factoren waarvan de invloed op onze gezondheid die van de microbe overstijgt: hygiëne, toxiciteit, levensomstandigheden, stress, voeding….

Ook in historisch opzicht is dit gebleken: Pasteur zag in de microbe enkel ziekteverwekkers – een standpunt dat later onhoudbaar bleek, omdat bacteriën een vitale functie vervullen: in de natuur, in de mens (17).

Zodra het lichaam zich wil ontdoen van schadelijke invloeden of stoffen zet het microben aan het werk. Dat is de reden waarom microben kunnen worden aangetroffen bij veel pogingen van het lichaam om zich van schadelijke invloeden te ontdoen, hetgeen altijd met symptomen gepaard gaat, vooral bij ontstekingsprocessen.

Men kan dit vergelijken met een brand, waarbij brandweerlieden kunnen worden aangetroffen. De veronderstelling dat brandweerlieden het vuur hebben aangestoken is even dwaas als de veronderstelling dat microben de mens ziek maken.

Daar komt bij dat niet bij iedere ziekte microben kunnen worden gevonden. Pasteur was er niet in geslaagd om microben aan te treffen bij rabiës en bij polio, maar had het vermoeden dat de vermeende ziekteverwekkers erg klein waren. De toewijzing van de ziekteverwekkende eigenschap aan virussen is op dit vermoeden gebaseerd.
Met de uitvinding van de elektronenmicroscoop werd aan de gevonden kleine partikeltjes min of meer automatisch een ziekteverwekkende eigenschap toegeschreven. Tot op heden is dit een aanname en geen bewijs. Niettemin heeft deze toedracht geleid tot de huidige heersende tunnelvisie van vermijding en bestrijding van virussen.

Dit is geloof en geen wetenschap en de remedie van deze visie is de openheid van een nieuw medisch paradigma: het exosoom in plaats van het virus.

Het wetenschappelijk onderzoek naar de de visie dat virussen exosomen zijn is reeds begonnen, maar wordt zeker in deze tijd geheel overschreeuwd door de gangbare visie.

Exosomen worden door de cellen zelf aangemaakt in het geval dat de cellen zich in de gevarenzone bevinden, teneinde een reinigingsproces in te zetten, al dan niet gepaard gaande met ziektesymptomen en extra lichaamsuit- of afscheidingen en/of infecties, waarvan de onderdrukking het lichaam dwingt om naar krassere maatregelen te grijpen, zoals huiduitslag, een ontsteking van een vitaal orgaan, tumoren.

Een exosoom is ook een boodschapper en kan een andere cel aanzetten tot het initiëren van hetzelfde reinigingsproces. Aldus ‘besmetten’ de cellen elkaar. Maar wat als besmetting wordt aangemerkt is in werkelijkheid een briljante samenwerking op basis van het holistische uitgangspunt dat het organisme een éénheid is.

In de natuur is er een harmonische en symbiotische samenwerking van alle levende organismen, waartoe ook de ‘virussen’ behoren (18).

Al met al dient de activiteit van het exosoom niet negatief te worden beoordeeld. De bestrijding ervan is een aantasting van het op samenwerking gebaseerde principe in de natuur.

Hoofdstuk 7 – Resonantie

Geen enkele studie virale of bacteriële ziekte heeft ooit kunnen voldoen aan de in het eerste hoofdstuk beschreven wetenschappelijke protocollen van Koch (en Rivers). Dat zou wetenschappelijk bezien een goede reden moeten zijn om de interpretatie van de uitkomsten van het onderzoek in overeenstemming te laten zijn met de werkelijkheid.

Het bijstellen van het protocol ter wille van de gewenste uitkomst is een onaanvaardbare wetenschappelijke manipulatie, leidend tot een voorgeschreven werkelijkheid die de waarneembare werkelijkheid superponeert.

Het gehanteerde argument is dat de postulaten van Koch gedateerd zijn. Het is alsof men zou willen zeggen dat Newtons formulering van de zwaartekracht gedateerd is en we vanaf heden veilig van hoge gebouwen kunnen afspringen “zonder dat onze voeten zich aan een steen stoten!” (zie Mattheus 4:6)

Een nog onbeantwoorde vraag is die van besmetting. Daartoe het volgende.
Indien men van en snaarinstrument één snaar in beroering brengt, zullen de andere snaren die er in harmonische opzicht mee in verband staan, gaan meetrillen. Dit fenomeen heet resonantie (19).

Bij de studie van wat materie is stuiten wetenschappers op het fenomeen trilling of frequentie. Het is wetenschappelijk te verantwoorden dat alle materie uit trilling bestaat.

Resonantie is een fenomeen dat plaatsvindt tussen twee onderling communicerende lichamen. Indien mensen elkaar ogenschijnlijk besmetten, is er sprake van een situatie waarin de mensen aan dezelfde ziekmakende bron zijn blootgesteld (20).

Ziekte wordt niet van het ene levende organisme op en ander levend organisme fysiek overgedragen maar als het ware ‘overgeseind.’

De wereldberoemde wetenschapper Luc Montagnier heeft de volgende de proef gedaan. In een lab plaatste hij in één bekerglas een oplossing met daarin DNA of RNA. In een tweede glas, een eindje verderop, plaatste hij een hoeveelheid losse nucleïnezuren, zonder onderling verband. Daarna voegde hij energie toe aan het eerste glas met behulp van licht (ultraviolet of infrarood). Vervolgens groepeerden de losse nucleïnezuren in glas 2 zich volgens het patroon van het DNA of RNA materiaal in glas 1. De overdracht vindt hierbij dus plaats via inductie of resonantie. Uiteraard lukt deze herhaalbare proef uitsluitend indien de glazen water bevatten. (21)

De tweede reden dat een ziekte kan worden doorgegeven is omdat er in het andere organisme een goede reden bestaat om die lichaamsreactie of afweerreactie te geven, die zich uit in de vorm van ziektesymptomen, zoals koorts, huiduitslag, infectie – een reactie in de zin van: mij wordt door het ander organisme de suggestie gedaan om ook deze reinigende reactie in gang te zetten en indien het nodig is zal het andere organisme dezelfde reactie geven als het eerste organisme (22).

Vooral bij kinderziektes is deze wijze van overdracht heel belangrijk, want kinderziektes hebben een zeer belangrijke functie, waar het organisme gedurende het gehele leven profijt van heeft. Ze beschermen het organisme tegen latere kankergroei.

De vaccinatiepraktijk is gebaseerd op de onwenselijkheid van de zo belangrijke kinderziektes en werken uitsluitend verstorend. Vaccinaties zijn de belangrijkste oorzaak van iatrogene ziektes.

Het leven in de natuur is niet enkel gebaseerd op het Darwinistische principe van ‘the survival of the fittest’(23). In de biologie is de onderlinge samenwerking een veel meer biologerend verschijnsel.

Wanneer wij in virussen enkel een vijand willen zien, dan is oorlog het logische gevolg van deze zienswijze. Deze oorlog is nu in volle gang. Maar een oorlog tegen virussen is een oorlog tegen het leven en tegen de voortgang van het leven.

Het idee dat virussen zouden kunnen worden verslagen is in de grond verkeerd en ook volstrekt onmogelijk. Zelfs indien we alle leven op aarde zouden vernietigen inclusief onszelf, dan nog zouden micro-organismen als virussen niet zijn uitgeroeid. Daarenboven, in de gehele historie van de virologie is men nog nooit in staat geweest om te voldoen aan het basale criterium om een virus geheel te isoleren.

De enige oplossing is niet een vaccin, maar een nieuw medisch paradigma, waarin de functie van virussen om het leven te bevorderen een plaats heeft gevonden.

Hoofdstuk 8 – Water

De substantie water heeft veel meer bijzondere eigenschappen dan hier kan worden beschreven. Wij beperken ons hier tot het fenomeen dat water dermate sterk een structuurkracht kan dragen dat er, naar het onderzoek van Dr. Gerald Pollack, kan worden gesproken van een soort vierde aggregatietoestand van water in de vorm van gel, waarbij water zichzelf, zonder steun van mineralen,  kristallijn structureert tegen een hydrofiel oppervlak.
Deze gelatineuze vorm van water blijkt een buitengewoon grote rol te spelen in het menselijk lichaam en wordt aangetast door straling en toxines. Schoon drinkwater kan worden aangewezen als de basis voor onze gezondheid, nog meer dan voeding.

Hoofdstuk 9 – Voeding

De kwaliteit van onze voeding staat door de opkomst van de industriële voeding gigantisch onder druk. Vooral de opkomst van GMO is een zeer kwalijke zaak in meer dan één opzicht, en dan met name in politiek, juridisch en ecologisch opzicht.

Daar komt nog eens bij dat vanuit de mainstream geheel onjuiste opvattingen worden verspreid over hoe de voeding zou moeten zijn. Vooral de gangbare opvatting van gezond en ongezonde vetten, het bekende cholesterol-verhaal, ten gunste van de olie- en margarine producerende industrie is eenzijdig en daarom misleidend.

Het lichaam heeft nog het meest baat bij een aanbod van verschillende soorten vetten, zowel de verzadigde als de onverzadigde. Maar onze lichaamscellen zijn allen omgeven door een dubbele lipide laag die voornamelijk bestaat uit verzadigde vetten, waarvan cholesterol het belangrijkste component is. En dat geldt ook voor de celorganellen, vooral de mitochondriën. Een tekort aan verzadigde vetten resulteert in een deficiënte celmembraanstructuur met als gevolg membraanlekkage.

EMF (straling) tast de permeabiliteit (doorlaatbaarheid) van de celmembranen aan, veroorzaakt hyperpermeabiliteit en is kankerverwekkend.

Andere belangrijke componenten van verzadigde vetten zijn arachidonzuur, vitamines A, D en K2.
Wat in de landbouw veredeling van gewassen wordt genoemd, heeft in het geval van tarwe geleid tot een plant die enkel voordelen oplevert voor de boer en de broodproducent, maar niet voor de consument.

Tarwe staat nu zo ongeveer bovenaan de lijst van allergene voedingsmiddelen en is als basisvoeding voor de mens in toenemende mate ongeschikt. Daar komt nog eens bij dat tarwe (samen met suiker en zout) in vrijwel alle industriële voedingsmiddelen is vertegenwoordigd in zijn meest onvolwaardige en ‘lege’ vorm, nl. als bloem.

Op het gebied van macronutriënten levert de industriële voeding in toenemende mate deficiëntie op. Opvallend is dat de symptomen van nutriële zinkdeficiëntie zeer veel gelijkenis vertonen met de symptomen die aan het covid-19 virus worden toegeschreven.

De pasteurisatie van melk berooft deze van haar unieke gezondheidskwaliteit (zoals glutathion) en is debet aan melkallergie.

Ook is de moderne voeding arm aan een nutriënt waarvan de gezondheidswaarde veelal in het gehele aan de aandacht ontsnapt: gelatine (zie vorige hoofdstuk).

Een ander groot gemis is het tekort aan gefermenteerde voedingsmiddelen, die nodig zijn om ons microbioom op peil te houden.

Hoofdstuk 10 – Toxines

De moderne mens is heviger dan ooit blootgesteld aan een veelheid van de gezondheid belastende invloeden. Er is sprake van – meest chemische – vervuiling op vrijwel alle levensgebieden. Het is dermate omvangrijk dat slechts enkele items kunnen worden benoemd.

De gevaarlijke stoffen die door onze voorouders zijn gebruikt zijn o.a. lood, arsenicum en kwikzilver. Toch bevindt de kwikverbinding thiomersal zich nog altijd in een aantal vaccins zoals het griepvaccin, in een dosering waarvoor de vigerende maximale dosering blijkbaar niet telt. Door de regelmaat van toediening hiervan valt de uiteindelijke belasting nog hoger uit dan in de situatie waarin vroeger kwik zich nog in de kindervaccinaties bevond.

Een ander probleem is cyanide, dat eveneens symptomen veroorzaakt die opvallend veel gelijkenis vertonen met de symptomen die aan het covid-19 virus zijn toegeschreven (24).

De lijst van vergiften die in alle takken van industrie worden toegepast is zorgwekkend lang. En al helemaal indien ook de medicijnen van de farmaceutische industrie in deze lijst wordt opgenomen (25).

Dan hebben we het probleem van de biobrandstof, omdat dit onder andere wordt gemaakt van gewassen of gewasrestanten die gecultiveerd zijn met gebruik van Roundup. oftewel het uiterst schadelijke glyfosaat, zoals bij mais, soja, canola en hardhout.

Blootstelling aan dit vergif levert opnieuw symptomen op die gelijkenis vertonen met covid-19 symptomen. Cowan beschrijft een aantoonbaar verband tussen de zogenaamde copvid-19 hotspots en de plaatsen waar veel biodiesel wordt gebruikt. In Taiwan, met zijn enorme concentratie van auto’s zijn relatief weinig coronaslachtoffers ondanks de enorme stedelijke luchtvervuiling, die echter niet van biodiesel afkomstig is.

Een ander probleem vormen de statines, ingezet bij vermeende cholesterolproblemen. Het is één van de medische schandalen van de farmaceutenreuzen. Het verhaal achter het cholesterolprobleem is ondeugdelijk, want statines veroorzaken gezondheidsproblemen door een te laag cholesterolgehalte.

Zo ook de medicijnen als metformine en de ACE remmers, ingezet bij hypertensie (hoge bloeddruk). Ook hierbij geldt opnieuw: deze bloeddrukverlagers veroorzaken covid-19 achtige symptomen.

Een ander groot gevaar is aluminium. Het bevindt zich wereldwijd in ons drinkwater en is grotendeels afkomstig uit de beruchte chemtrails, uitgestoten door vliegtuigen met als doel geo-engenering (26).

Aluminium zit in hoge concentraties in babyvoeding, in zeer vele huishoudelijke artikelen, voedingsmiddelen, enzovoort.

Het menselijk lichaam is in staat om een zekere dosis aluminium te verdragen zolang het op een natuurlijke wijze van buiten komt: via de adem, de huid of de voeding. Maar zodra het wordt geïnjecteerd (vaccins) wordt het toxisch.

Het is dus zo dat ook zonder virus er ruim voldoende redenen zijn te benoemen waaraan de ‘coronasymptomen’ kunnen worden toegeschreven. Voeg daar 5G en schaliegas nog bij, en je bent verzekerd van een uitbraak van ziekten die je met een politiek doel op het virus kunt afschuiven.

Hoofdstuk 11 – Bewustzijn, lichaam en de rol van angst

Van psychische aandoeningen zoals angst, boosheid en leugenachtigheid kan worden opgemerkt dat zij een hoge besmettingsgraad hebben. Boosheid van de ene persoon lokt boosheid uit. De huidige pandemie kan een angstpandemie worden genoemd. Eigenlijk is het volstrekt logisch dat angst functioneert als de uitnodigende toegangspoort voor ziekte.

Hoofdstuk 12 – Over het Covid-virus

Over de mate waarin het virus als een ernstige bedreiging wordt gezien is veel te doen. De nuchtere cijfers echter laten duidelijk zien dat de aanduiding pandemie in het geheel niet kan worden gerechtvaardigd. En een eventueel verband met 5G wordt hardnekkig verzwegen of als complottheorie weggevaagd.

Enkele nuchtere cijfers: per dag stierven wereldwijd (stand 9 maart 2020) gemiddeld aan tuberculose 3014 mensen, aan hepatitis 2430, aan pneumonie 2216, aan aids 2110, aan malaria 1644, aan het rotavirus 1233, aan seizoensgriep 1027, ….. en aan het coronavirus 56 – dit, terwijl ook nog eens met het aantel coronadoden flink is gesjoemeld.

Doktoren meldden dat zij bij de schriftelijke rapportage van de doodsoorzaak moesten voldoen aan een voldoende aantal coronadoden. Ziekenhuizen kregen een protocollair veel hogere vergoeding per patiënt indien het een coronapatient betrof (13 mille) vergeleken met een gewone pneumonie (4,6 mille) en bij de voorgeschreven beademing van de coronapatient, veelal leidend tot de dood, 39 mille.

Veel corona  sterfgevallen hebben een iatrogene oorzaak, vooral de actieve beademing. De protocollaire behandeling van coronapatienten was gedwongen isolatie – een vorm van opsluiting – en ook sociale deprivatie.

Bij veel coronapatienten werden bloedverklonteringen geconstateerd, wat bij griep en bij Sars-1 niet voorkomt. Voorts massieve trombose, longweefselafbraak en ernstige hypoxie. Artsen meldden dat dergelijke symptomen nooit door een virus kunnen worden veroorzaakt, maar aan EMF (straling) dienen te worden toegeschreven. Opvallend is ook de infectie van beide longen, terwijl bij een infectie veelal één long is aangedaan.

De kinderen waarvan wordt gezegd dat deze gestorven waren aan covid-19 zijn in werkelijkheid gestorven aan de ziekte van Kawasaki, die weer in verband kan worden gebracht met de massieve kindervaccinaties.

Covid-19 patiënten reageren soms goed op dexamethason, een medicijn dat bij infecties een verergerende werking heeft hetgeen erop wijst dat covid-19 geen gewone infectie is.

Bij de behandeling van coronapatienten zijn alternatieve behandelingen volledig buiten beeld en wordt het inmiddels zeer succesvolle beproefde medicijntrio hydroxychloriquine sulfaat, azitromycine en zinkorotaat tegengewerkt met repressieve maatregelen.

Ook Ozontherapie is veelbelovend.

De PCR-testen zijn in diagnostisch opzicht geheel waardeloos maar worden niettemin ingezet om het aantal ‘besmettingen’ kunstmatig op te drijven.

De massale protesten die plaatsvonden in verschillende steden, waarbij de beperkende regels in het geheel niet werden gevolgd, hebben in het geheel niet geleid tot meer besmettingen. Studies naar het effect van handen wassen hebben geen effectief resultaat opgeleverd.

Op de verpakkingsdozen van mondkapjes kan iedereen gewoon de disclaimer lezen dat de mondkapjes geen enkele bescherming bieden tegen covid-19, hetgeen vanzelf ook geldt voor de eigen gemaakte toegestane mondkapjes – dit terwijl het verboden is om een medisch werkzaam mondkapje te dragen.

Het dragen van mondkapjes kan echter wel leiden tot ernstige gezondheidsproblemen. Studies naar de effecten van mondkapjes leveren geen positief resultaat op.

Hetzelfde geldt voor de social distancing. Reeds 13 studies naar het effect van social distancing leveren de uitkomst op dat deze maatregel  levensverkortend werkt (27).

Zodra 5G overal wordt uitgerold zal het aantal mensen met gezondheidsproblemen die aan het covid-19 virus worden toegeschreven enorm stijgen – een toedracht die zeker door de overheden zal worden aangegrepen om toch vooral de ernst van het virus aan te kunnen dikken.

Hoofdstuk 13 – Een vaccin voor covid-19

Vanaf het prille begin in de geschiedenis van de ontwikkeling van vaccins is er sprake geweest van een duidelijke neiging om zich als uitvinder een grote mate van roem te verwerven door gebruik te maken van de goedgelovigheid van het publiek, geheel wars van het resultaat.

Zo was de eerste koepokvaccinatie, uitgevonden door Edward Jenner in 1796, in het geheel geen succes. Deze treurige toedracht heeft zich tot op heden voortgezet. Het lijkt er beslist op dat de overheden en de media weigeren om aandacht te schenken aan het verborgen leed dat vaccinatieschade heet.

Daarnaast geldt, dat de focus op vaccins in het geheel voorbijgaat aan de oorzaken van epidemieën op het gebied van deficiënties op het gebied van sanitaire hygiëne, rioleringssystemen, voeding, luchtkwaliteit en dergelijke.

De vaccins die door Louis Pasteur werden ontwikkeld tegen cholera en antrax bleken onwerkzaam. Het daarna ontwikkelde vaccin tegen rabiës bleek niet beter (28).
Het lijkt erop dat bepaalde medische dogma’s dermate sterk zijn dat ze niet door de werkelijkheid gecorrigeerd kunnen worden.

Het idee dat bacteriële infecties, eenmaal doorgemaakt, levenslang bescherming bieden, is niet juist. Ook is het bekend dat waterpokken later kunnen recidiveren in de vorm van herpes en gordelroos. Een studie van Vogt (29) wijst uit dat de kans op pokken bij mensen die vroeger pokken doormaakten veel groter is dan die van de mensen die geen pokken hadden. De mortaliteit van pokken bleek verreweg het sterkst bij mensen die gevaccineerd waren – hetgeen de vermeende  beschermingsgraad volledig naar het land der fabelen moet dirigeren. En datzelfde geldt voor alle vaccins (30).

Het is de hoogste tijd om kinderziekten zoals mazelen, de bof, kinkhoest en waterpokken te leren begrijpen in hun belangrijke functie voor de ontwikkeling van het kind, als grote en onvervangbare  helpers op meerdere levensgebieden, zowel psychologisch als fysiologisch.

Kinderziekten zijn een win-win situatie. Door vaccinaties wordt kinderen niet enkel de mogelijkheid ontnomen om het onvervangbare proces van kinderziekten door te maken, hun gezondheid zoals het immuunsysteem wordt ook danig beschadigd. Daarenboven is het concept dat de aanwezigheid van antilichamen volledig indicatief is als bescherming tegen de desbetreffende ziekte niet conform de werkelijkheid.

Vaccins bevatten vele zeer bedenkelijke ingrediënten – ook in ethisch opzicht –  die onbekend zijn bij het publiek.

Bij de productie van ‘levende’ vaccins wordt eerst een afscheidingsproduct van een zieke patiënt genomen. Dit monster wordt veelal gecentrifugeerd en aangebracht op levende kweekcellen, meestal apennieren of menselijk foetaal materiaal. Het gebruik van kankercellen verkeert nog in een experimenteel stadium. Het virale materiaal als zodanig is ontoereikend om een reactie uit te lokken op de kweekcellen, om reden waarvan deze kweekcellen expres ziek worden gemaakt met diverse vergiften.

Het uiteindelijke resultaat is een mix van het oorspronkelijke afscheidingsproduct, de gebruikte toxines, het afval van de verziekte kweekcellen en de afscheidingsproducten van de kweek als zodanig. Een eventuele opschoning van deze mix zal altijd ontoereikend zijn.

Tenslotte worden hulpstoffen toegevoegd om het vaccin een reactie in het lichaam te doen uitlokken, zoals  een kwikverbinding. Maar ook andere hulpstoffen zijn nodig: een conserveringsmiddel, stabilisatoren, en een emulgator om in het lichaam de bloedbarrière te laten doorbreken.

Er zijn ook ‘dode’ vaccins, die nog gesteriliseerd worden. Aan deze vaccins wordt veelal aluminium toegevoegd.

Bij de vervaardiging van een vaccin moeten bepaalde medische protocollen worden doorlopen, zoals dierproeven. Daarom duurt de aanmaak van een vaccin meerdere jaren. Maar bij de aanmaak van het covod-19 vaccin, dat onder tijdsdruk, ‘in haast’ is gemaakt, wordt dit protocol met de hand gelicht. De fabrikanten hebben zich hierbij in juridisch opzicht ingedekt en kunnen met geen mogelijkheid aansprakelijk worden gesteld voor eventuele schade of sterfgevallen.

Zelfs in het theoretische geval dat het coronavirus verantwoordelijk is voor de uitbraak van covid-19, wordt geheel voorbijgegaan aan het alom bekende gegeven, dat influenza-virussen voortdurend muteren en in zijn oorspronkelijke vorm in het geheel geen rol meer spelen.

Dan is er de kwestie van de meervoudige nanotechnologie, toegepast bij de aanmaak van de nieuwe generatie vaccins die de mogelijkheid hebben om de puur menselijke natuur uit te schakelen middels de manipulatie van het menselijk genoom en de nanodeeltjes die, naar het model van het virus, in staat zijn zichzelf te vermenigvuldigen.

Het nieuwe vaccin zal ook een andere toedieningswijze hebben en een mogelijkheid om veel dieper in de cellen door te dringen, tot en met in het menselijk erfelijke materiaal. Ook zijn er plannen om een lichtgevoelige tatoeage in te brengen die van buitenaf uitgelezen kan worden.

Door de nieuwe toegepaste technieken kan het vaccin geclassificeerd worden als de zogeheten ‘subunit-vaccins,’ waarbij het hepatitis-b vaccin het eerste was. Subunit-vaccins moeten worden gecombineerd met een toevoeging die een inflammatoire (ontstekingsachtige) respons kan uitlokken.

Met het vermogen om het menselijk genoom te manipuleren wordt het nieuwe vaccin een messenger-RNA vaccin genoemd. Terwijl ‘gewone’ vaccins zijn gebaseerd op het antigeen dat een reactie van het immuunsysteem uitlokt, is er bij deze nieuw techniek sprake van een aan het lichaam doorgegeven instructie om het antigeen zelf te maken en aldus indirect een immuunreactie uit te lokken. Het nieuw vaccin wil dus dat de cellen zelf het virus gaat produceren.

Het nieuwe vaccin wil doordringen tot en met in de celkern. Of de cel bestand is tegen deze genetische aanval is nog een open vraag. Om deze reden wordt een aanvullende techniek ingezet, genoemd elektroporatie in de vorm van een nieuwe techniek waarbij samen met de toediening van het vaccin een elektrische impuls wordt afgegeven teneinde de celmembraan de vereiste permeabiliteit af te dwingen (31).

Nog een problematisch aspect van het nieuwe vaccin is de mogelijkheid dat het menselijk genoom zodanig reageert op de invasie dat daarbij geheel onverwacht nieuwe (onbedoelde) DNA mutaties ontstaan en navenant nieuwe ziektes.

De genetische modificatie van de mens is irreversibel (kan niet meer teniet worden gedaan).
Omdat het messenger-DNA vaccin het immuunsysteem aanhoudend triggert tot de productie van antilichamen, kunnen chronische ontstekingen worden verwacht.

De DNA-mutatie veroorzaakt dat de drempel voor de aanmaak van kankercellen in het lichaam is verlaagd.

De m-RNA vaccins, waarvan de aanmaak minder tijd vergt en  ‘coronavirus frontrunners’ worden genoemd,  hebben een iets minder diep bereik en daarbij is de werking beperkt tot het cellulaire  cytoplasma.

Een goed voorbeeld van het risico van de overhaaste aanmaak van nieuw vaccins is het vaccin tegen knokkelkoorts, waarbij de praktijk uitwees dat het vaccin enkel voor verergeringen zorgde en honderden doden in de Filipijnen veroorzaakte.

Tot op heden zijn proeven met het coronavaccin zorgwekkend met een onaanvaardbaar hoog percentage ernstige bijwerkingen, maar dit wordt door de media verzwegen. Ook de beschermingsgraad tegen infecties blijft steken op 50 %. Het is te verwachten dat de voorgeschreven revaccinatie jaarlijks zal zijn.

Hoofdstuk 14 – 5G en de toekomst van de mensheid

De meest centrale vraag in de discussie omtrent de actuele wereldsituatie is deze: wie of wat is de mens? Maar deze kernvraag wordt zelden gesteld.

In de wetenschap is men niet in staat om het menselijk bewustzijn te omschrijven of fysiek te lokaliseren.

In tegenstelling tot het dier, waarvan de vruchtbaarheid seizoensgebonden is, is de mens op dit punt niet seizoensgebonden. In breder verband betekent dit, dat hij zich van de kosmos heeft geëmancipeerd en dat ieder mens uniek en onvervangbaar is.

De nieuwe 5G techniek is een techniek waarbij de gehele aarde wordt ingekapseld met radiatie die ernstig bedreigend is voor alle leven op aarde, ook voor de ionosfeer, die de aarde beschermt.

De 5G technologie werkt met zeer korte golven die interfereren met de beschikbaarheid van zuurstof in de atmosfeer en met de werking van de cellulaire mitochondriën. Ademnood is het belangrijkste kenmerk van de werking van 5G (32).

Als men bedenkt wat de mogelijke invloed is van het 5G satelliet-netwerk om de aarde heen en hoe dit invloed heeft op de binnenkomst van kosmische straling zowel in hinderende zin van goede straling alsook van de aantasting van de beschermende werking van de atmosfeer tegen schadelijke kosmische straling, dan moet 5G als een volkomen dwaasheid worden bestempeld.

De goede straling is noodzakelijk voor alle leven op aarde . Datgene wat als covid-19 wordt bestempeld is feitelijk het eerste symptoom van de door nieuwe technologie veroorzaakte problemen en wellicht nog enkel het topje van de ijsberg.

Noten

(1)
Dit gegeven is vooral nader uitgewerkt door Dr. Med. Claus Köhnlein en medisch journalist Torsten Engelbrecht in hun lijvige en uitgebreid gedocumenteerde publicatie ‘Virus-Wahn’ (Engelse uitgave: Virus-Mania). Zij beschrijven hoezeer de gehele microbiologie financieel wordt gesponsord door de farmaceutische bedrijven die onderzoeksbureaus en laboratoria betalen om virusjagers aan het werk te zetten met als doel: het vinden van een nieuw virus dat vervolgens ten onrechte als ernstig bedreigend wordt beschreven – hetgeen in het geheel niet waar is – en een nieuw vaccin zou moeten legitimeren.  De wetenschappelijke protocollen die hierbij dienen te worden gevolgd worden bij deze arbeid veelal aanwijsbaar ernstig met voeten getreden, op basis waarvan de schrijvers zich genoodzaakt zien tot de conclusie te komen dat de huidige virologie één grote zwendel is. Zij concluderen dat van veel zogenaamde nieuwe bedreigende virussen het bestaan in het geheel niet kan worden aangetoond. Dat deze praktijk doorgaat onder het mom van wetenschap is een groot schandaal met vele gevolgen.

(2)
Dit beeld loopt volmaakt in de pas met het officiële verslag van 9/11, waarbij een vliegtuig in staat zou moeten zijn om een vliegtuigbestendig geconstrueerd gebouw netjes rechtstandig in elkaar te laten zakken, een toedracht die veronderstelt dat alle natuurwetten op 9/11 in NY eventjes niet hebben gewerkt.

(3)
Pasteur (1822-1895) was een tijdgenoot van Antoine Béchamp (1816-1908). Het is niet overdreven te stellen dat het historische schisma dat tussen hun ideeën bestond een sleutelrol speelt in de weg die de micro-biologie later zou inslaan.
Dit centrale en hoogst verstrekkende en belangrijke schisma verdient beslist een uitgebreide beschrijving, waarvoor voorlopig verwezen moet worden naar andere bronnen:
1. Ethel D. Hume,  Béchamp or Pasteur? A lost Chapter in the history of Biology
2. Dr. Nancy Appleton, The Curse of Louis Pasteur
3. Dr. William P Trebing, Good-Bye Germ Theory: ending a century of medical fraud
4. Dawn Lester,  What really makes you ill? Why everything you thought you know about disease is wrong.
De gehele huidige microbiologie is grotendeels herleidbaar tot Pasteur. Hij had goede connecties met invloedrijke industriëlen die van meet af aan brood zagen in zijn ziektekiemen-theorie. De gehele vaccinatie-industrie is grotendeels op dit historische gegeven terug te voeren.

(4)
Zie hiervoor ook het in noot 1 genoemde boek van Köhnlein.

(5)
Toch heeft het niet kunnen voldoen aan de wetenschappelijke criteria van Koch en Rivers de micro-biologie tot op heden niet kunnen dwingen om een andere koers te varen. Daarom is het volkomen op zijn plaats te stellen dat de gehele micro-biologie op aannames berust en niet op wetenschap.

(6)
Veranderingen die parallel lopen met verschillende uitvindingen, zoals die van Alessandro Volta.

(7)
Dit is helaas niet waar; zie bijvoorbeeld Zorgt de uitrol van 5G voor een pandemie?

(8)
Precies wat ook het nieuwe Covid-19 vaccin beoogt.

(9)
Zie voor het ontbreken van bewijs dat vele door de media afgekondigde gevaarlijke virussen daadwerkelijk bestaan ook het in noot 1 genoemde boek Virus-Wahn.

(10)
Of een sterk wisselende uitkomst, zoals de beruchte tegenstrijdige uitslagen bij Elon Musk.

(11)
De overeenkomst is dermate frappant dat alle zogenaamde pandemie veroorzakende virussen voorafgaand aan Covid-19 een politieke vingeroefening lijken te zijn.

(12)
Het is een testmethode die werkt met amplificatie van het testmateriaal via de wiskundige reeks 2^x. Dit komt neer op een verduizendvoudiging per 10 amplificatiestappen. Met andere woorden: de instelling van het aantal amplificaties is doorslaggevend voor het testresultaat, oftewel: door middel van de gekozen instelling kan het testresultaat worden gemanipuleerd.

(13)
Het vermoeden bestaat dat bij deze methode niet enkel iets wordt weggehaald maar ook wordt ingebracht in nanoformaat. Zie hiervoor Zijn de Covid PCR-tests een heimelijke manier om mensen te infecteren of iets bij hen te implanteren?

(14)
David Crowe, Antibody testing for COVID-19. May 13, 2020.

(15)
Dit is een uitgangspunt dat, omdat het slechts ten dele opgaat, zeer eenzijdig is en navenant een zeer eenzijdig beeld van de evolutie oplevert.

(16)

[NB In deze noot worden een aantal inzichten en terminologieën gehanteerd die ontleend zijn aan Steiner’s antroposofie.
Ahriman staat voor de Satan, of: Mammon, of Solofieff’s Antichrist.
Manvantara is de elementaire incarnatieperiode van ons zonnestelsel.]

De microscoop laat zien wat het blote oog niet ziet en onthult daarmee een andere laag van de werkelijkheid, die we zowel technisch, als voor het blote oog verborgen, dus occult kunnen noemen.
Deze laag van de werkelijkheid is niet de natuur, maar datgene wat Steiner de ondernatuur noemt – omdat deze laag enkel door middel van een technisch apparaat kan worden ontsloten.
Daarbij geldt, dat deze werkelijkheid niet enkel een Ahrimanische kleuring is van de werkelijkheid, maar dat in deze werkelijkheid ook een Ahrimanisch element als zodanig aanwezig is, een element dat zich manifesteert bij de interpretatie van wat men ziet – vooral als het gaat om de eenzijdige focus op en geldigheidsverlaring van deze werkelijkheidslaag met uitsluiting van datgene wat voor de gewone zintuigen en het gewone gezonde verstand geldt!
Het Ahrimanische element wat met deze onderzoeksmethode meelift is de eenzijdige geldigheidsverklaring van de microscopische werkelijkheid.
We kunnen dit uitleggen aan de hand van een ander voorbeeld.
Volgens het Ptolemeïsch-astrologische en geocentrische wereldbeeld staat de Aarde in het centrum van de kosmos en is de ruimtelijke planeetvolgorde: Aarde-Maan-Mercurius-Venus-Zon-Mars-Jupiter-Saturnus. Dit wereldbeeld is gebaseerd op de biologische, zintuiglijke waarneming.
Het astronomische wereldbeeld is gebaseerd op de waarnemingen met de telescoop en levert een andere ruimtelijke planeetordening op: Zon-Mercurius-Venus-Maan-Aarde-Mars-Jupiter-Saturnus. Deze volgorde geniet in wetenschappelijke kringen momenteel het alleenrecht.
Maar de volgorde van de 7 dagen in de week is noch op het eerste noch op het tweede beeld van de kosmos gebaseerd.
Deze volgorde is: Zon-Maan-Mars-Mercurius-Jupiter-Venus-Saturnus.
Indien men nu uitgaat van het geocentrische wereldbeeld en de planeten in deze volgorde in een cirkel plaatst, en vervolgens deze 7 planeten met elkaar verbindt middels een zevenster, dan verkrijgt men door de spaken van de zevenster te volgen de volgorde:
Saturnus-Zon-Maan-Mars-Mercurius-Jupiter-Venus.
Deze volgorde is die van de dagen in de week.
Maar deze volgorde is eveneens van toepassing op de 7 grote planetaire incarnaties van het zonnestelsel: de 7 Manvantara’s, beginnend bij Saturnus. Waarbij het gelijk opvalt dat onder invloed van de Christusimpuls de eerste (joodse) dag in de week is verschoven naar de zondag. Tevens mag als bekend worden verondersteld dat de aardeontwikkeling kan worden opgedeeld in een eerste involuerende Marsfase en een tweede evoluerende Mercuriusfase. De Vulcanusfase valt hierbuiten.
Daarom loopt deze volgorde in de pas met de occulte wetenschap, waarin een wereldbeeld wordt gehanteerd waarin de twee andere wereldbeelden zijn opgenomen in plaats van opzijgezet.
Bij het geocentrische zowel als het Copernicaans-heliocentrische wereldbeeld is er sprake van een strikte scheiding tussen de onderzonnige en de bovenzonnige planeten. Bij het occulte wereldbeeld is er sprake van een om en om verdeling van de bovenzonnige en onderzonnige planeten.
De kosmos is zowel helocentrisch, geocentrisch als ‘occult.’
Een tweede voorbeeld. Is de wereld in het echt zoals onze menselijke zintuigen deze waarnemen. Of is deze wereld zoals insecten met facetogen deze waarnemen, dus opgedeeld in fragmenten als bouwstenen? Of is de wereld zoals vissen deze waarnemen, dus met een geheel ander perspectief?
Het antwoord is: de wereld is alle drie tegelijkertijd.
Nogmaals: met de toekenning van de macht van het virus, die enkel middels een elektronenmicroscoop kan worden waargenomen, en aldus een onderzinnelijke werkelijkheid betreft, in de zintuiglijke werkelijkheid, waarin dit virus niet kan worden waargenomen, met uitsluiting van gewone op logica gebaseerde verstandelijke overwegingen die in de zintuiglijke wereld kunnen worden overdacht, sluipt heimelijk een Ahrimanisch machtselement de zintuiglijke wereld binnen, dat daar niet in thuis hoort, omdat de hiërarchische bouw van de werkelijkheid: bovennatuur-natuur-ondernatuur hierbij wordt doorbroken. De kosmos is zo gebouwd, dat een lagere wereld ondergeschikt is aan een hogere wereld. Het christelijke principe waarbij het hogere het lager wil dienen gaat uit van vrijwilligheid en niet van machtsuitoefening.
Het toekennen van macht van het virus over de mens is het principe dat ten grondslag ligt aan angst. Angst is het instrument waarmee Ahriman werkt.
Het Ahrimanische element blijkt des te meer uit de interpretatie van en de bestrijding van micro-organismen: virussen als angstwekkende ziekteverwekkers waaraan – symptomatisch – de oorlog verklaard moet worden in plaats van virussen als dragers van een vitale functie voor alle leven en in het totale biologische evenwicht van de aarde.
Aldus zijn er op het gebied van de uitleg van het fenomeen virus drie lagen van de werkelijkheid:
1. het virus is een ziekteverwekker en moet met straffe hand bestreden worden, omdat het doormaken van de ziekte ongewenst is, of, omdat het virus levensbedreigend is.
Dit is de onderzinnelijke interpretatie uit de koker van Ahriman en een vertekening van de werkelijkheid, leidend tot een reductionistisch wereldbeeld.
2. wat als virus wordt aangemerkt is in werkelijkheid een exosoom, een boodschapper. De bedreiging van de gezondheid moet niet worden gezocht in het virus maar in andere factoren, zoals straling, toxines, inclusief medische toxines, gebrek aan luchtkwaliteit, deficiënte voeding, stress, enzovoort. De therapie dient te worden gegrondvest op de opsporing van de ziekmakende factoren en de versterking van het immuunsysteem.
Dit is de op logica en op een meer holistische visie gebaseerde visie die in de zintuiglijke wereld kan worden ontwikkeld en spreekt de mens aan op zijn bewustzijn en persoonlijke verantwoording voor ziekte en gezondheid zonder staatsbemoeienis.
3. ziekte is een door de goden aan de mensheid verstrekte therapie bedoeld als vereffening van dwaling, schuld dan wel nalatigheid. Omdat de mensheid een eenheid is kan het zo zijn dat mensen ziek worden om een reden die niet in hun persoonlijke karma kan worden teruggevonden. Het doorleven van de verhouding van de mens tot de fenomenen ziekte en dood, vooral op het gebied van angst, is daarbij een scholingsweg geworden. Deze verhouding dient de grenzen van de eigen persoonlijkheid te overstijgen. Hierbij verliest de vraag of wij zelf ziek worden zijn betekenis voor ons en hebben wij de volledige volmacht om met zieken om te gaan waaraan een hoge mate van besmettelijkheid wordt toegeschreven vanuit genoemde laag 1.
Dit is de werkelijkheidslaag vanuit de wereld van de geest.

(17)
Men spreekt thans van het microbioom.

(18)
Het vermeende fenomeen besmetting van mens tot mens kan ook worden gezien als een vorm van constructieve communicatie.
Stel: u geeft als ‘dierenfluisteraar’ in een schuur met vele ten dode opgeschreven zieke dieren deze doodzieke dieren de opdracht de schuur te verlaten. Omdat dit heel wat opschudding geeft is er een arts die mijn boodschap smoort. Dit is wat er gebeurt bij virusbestrijding. Daar komt nog eens bij dat virussen eenvoudig niet gedood of uitgeroeid kunnen worden. Het zijn zelf geen levende organismen en ze muteren voortdurend. Ze zijn als het ware meer geestelijk dan de overige micro-organismen, zoals ook de maretak slechts kan leven op een gastheer. Zie je nu de maretak als een parasiet of als een levend organisme waaraan een aantal bijzondere kwaliteiten kunnen worden toegeschreven, kwaliteiten die gewone levende organismen ontberen?

(19)
Het effect van resonantie is op een fraaie wijze onderzocht door de onderzoekster LynneMcTaggart en wel door te onderzoeken in hoeverre planten en bacteriën met elkaar communiceren bij bedreigende en ziekte veroorzakende externe prikkeling. Zo reageren planten heftig op het doorspoelen van heet water door de gootsteen omdat daarbij vele levende bacteriën omkomen, hetgeen door de planten als een genocide wordt ervaren…! Waaruit blijkt hoe waardevol iedere levensvorm is!

(20)
En een vergelijkbare lichamelijke conditie, oftewel vatbaarheid vertonen.

(21)
Bij de overdracht van ziekte van het ene organisme naar het andere is er sprake van een bovenzinnelijke overdracht die door sensitieve personen helderziend kan worden waargenomen. Maar het gebeurt enkel in twee gevallen. De eerste overdrachtssituatie vindt plaats op de golven van angst. Angst is de magische besmettingsfactor. De tweede overdracht vindt plaats indien hiervoor een onzichtbare aansturing, een karmische reden voorhanden is.

(22)
Welbeschouwd is datgene wat besmetting wordt genoemd dus geen aanval van het ene organisme op het andere, maar een vorm van delen, van samenwerking, van hulp. De gehele natuur is gebaseerd op samenwerking en onderlinge communicatie en aldus staan wij voor de noodzaak om datgene wat besmetting wordt genoemd als een positief fenomeen te zien, in de pas met het geesteswetenschappelijke inzicht dat ziekte een doel en functie heeft. Of, zoals in de natuurgeneeskunde wordt gezegd: ziekte is als een rood lampje dat gaat branden. Sla je het lampje stuk (symptoombestrijding), dan open je de deur naar ergere schade.

(23)
Vele nieuwe observaties hebben getoond hoe bijvoorbeeld dieren zwakkere dieren kunnen beschermen, zelfs indien het hun prooidieren zijn.

(24)
Er is een sterk vermoeden dat bij de methode van fracking, toegepast bij de winning van schaliegas, waterstofcyanide vrijkomt, waarbij de oorzaak van de zogenaamde coronapandemie aldus aan een geheel andere factor zou kunnen worden toegeschreven – dit in een mogelijk verband met overige luchtvervuiling en het aanzetten van 5G. Zie dit uitgebreide wetenschappelijke artikel: “COVID-19” veroorzaakt door Waterstofcyanide (HCN).

(25)
Het lijkt er steeds meer op dat de chemie meer een vloek is dan een zegen voor de mensheid. Niet zo verwonderlijk omdat de chemie een puur materialistische wetenschap is, in tegenstelling tot de alchemie.

(26)
Dit chemtrail fenomeen kan worden beschouwd als een misdaad tegen de mensheid. En dan hebben we het nog niet eens over de andere zich in deze chemtrails bevindende vergiften, zoals de nanovezeldeeltjes die morgellons veroorzaken.

(27)
En ze tonen daarmee indirect aan hoe zeer sociale contacten voor mensen van wezenlijk belang zijn]

(28)
Zie:  R B Pearson, Pasteur, Plagiarist, Imposter: The Germ Theory Exploded, A Distant Mirror, 2017.

(29)
Deze studie wordt beschreven in:  Professor Alfred Russel Wallace, The Wonderful Century, Kessenger Publishing LLC, 2006 p. 296.

(30)
Dit wordt keer op keer bevestigd in zeer vele wetenschappelijke studies die veelal genegeerd worden.

(31)
Dit is op zichzelf al levensgevaarlijk.

(32)
Aemnood wordt als symptoom aan het coronavirus toegeschreven.

Aanvullende informatie:

1. Onthulling: Wat Covid-19 wordt genoemd is geen virus, maar chromosoom 8, een essentieel onderdeel van het menselijke DNA

2. Worden mensen feitelijk besmet via de PCR test (intranasaal vaccin)?

3. BioNTech gaat het hier voorspelde CRISPR online lees-en-schrijf “vaccin” leveren dat uw DNA kan programmeren

Boekgegevens

ISBN-13: 9781510764620
Uitgeverij: Skyhorse
Verschijningsdatum: 29 september 2020
216 pagina’s

DOWNLOAD dit artikel als pdf

Verklarende woordenlijst (medische termen)

anaalsphincter-relaxant – middel dat kringvormige sluitspier van de anus verslapt
celgerelateerd immuunsysteem – primair actief reagerend deel van het immuunsysteem ter
onderscheiding van het deel dat werkt op basis van herkenning
celmembraan – de buitenste beschermlaag van de lichaamscel
celorganel – minuscule orgaantjes in lichaamscellen
contaminatie – besmetting
deficiënt – tekortschietend
exosomen – enkel onder een elektronenmicroscoop te detecteren kleine uitscheidingsproducten van
lichaamscellen, niet via waarneming van virussen te onderscheiden
gouden standaard – diagnostische methode waarvan de betrouwbaarheid vaststaat
HIV-virus – imaginair virus dat verantwoordelijk wordt geacht voor het ontstaan van Aids, maar dit is nooit bewezen
hydrofiel – water aantrekkend
iatrogeen – als gevolg van – veelal onjuiste– toegepaste medische ingrepen
immuunsupressivum – middel dat reactie van het immuunsysteem onderdrukt
intoxicatie – vergiftiging, hetzij chemisch hetzij door radiatie (stralingsgolven)
in vitro – in een laboratoriumsituatie met glas
lipide – uit vetzuren samengesteld
ziekte van Kawasaki – kinderziekte met ernstige ontstekingen van bloedvaten, wordt in verband gebracht met covid-19
knokkelkoorts – of dengue: influenza-achtige tropische ziekte met hoge koorts en jeukende puisten
mitochondriën – voor energiehuishouding verantwoordelijke celorganellen
mortaliteit – de dood veroorzakend
nasale excretie – snot
nucleïnezuur – organochemische bouwsteen van DNA
respiratoire secretie – opgehoest slijm
sediment – bezinksel
sociale deprivatie – situatie waarin geen of zeer weinig sociale contacten zijn
statines – medicijnen die cholesterolspiegel in bloed verlagen en waarvan de schadelijke werking
steeds meer in het licht komt
syndroom van Kaposi – vorm van huidkanker
panspermie – theorie dat leven op aarde kiemvormig vanuit in de ruimte levende microben is ontstaan
protocol – hier: vastgestelde werkwijze die een wetenschappelijk onderzoek moet volgen

Gerelateerd

The Contagion Myth: een boek waar de pandemieplanners als de dood voor zijn

VIRUS MANIA: hoe het medisch-industriële kartel onze angsten exploiteert

Duitse internist wijt covid-19 doden aan testprogramma’s en overbehandeling

Is ‘corona’ een stralingsziekte?

 

Wil je dit artikel delen op social media?

Dan is er kans op dat Big Brother tussenbeide komt en je waarschuwt voor ‘nepnieuws’. Plaats je de link toch, dan kunnen anderen die hem aanklikken ook zo’n waarschuwing krijgen. Dit is een vervelende vorm van intimidatie en censuur.

Je kunt dit omzeilen door niet te linken. Maak zelf een eigen tekstje. Ook kun je delen van de tekst van TransitieWeb knippen en inplakken (copy-pasten) in je eigen bericht. Of je maakt een schermafbeelding.

Heb je op Facebook last van fact checkers? Die kun je blokkeren.
Ga naar Instellingen, dan klikken op Blokkeren. Daar typ je de naam of het e-mailadres van de fact checker in en bevestigt die. Als je ergens ook de optie Toevoegen ziet staan, vul dan fact checker in en klik op Zoeken. Er verschijnt dan een lijst met fact checkers. Deze kun je vervolgens allemaal tegelijk blokkeren.

Wil je een seintje per e-mail ontvangen bij iedere nieuwe posting op TransitieWeb?
Klik dan hier.

Wil je jouw reactie plaatsen bij dit artikel?

Ga dan met je cursor helemaal naar de bodem van deze pagina. Daar vind je een invulscherm. Je kunt daar je reactie intypen of inplakken.
Als je reageert kun je ook instellen dat je een seintje krijgt bij nieuwe reacties en/of bij nieuwe berichten.

Nieuwsbrief TransitieWeb Schrijf je hier in voor de Nieuwsbrief van TransitieWeb (drie of vier edities per jaar). De nieuwsbrief is een ‘hotline’ met de lezers en is van grote waarde nu er steeds meer censuur komt op het internet. Nieuwe sociale media netwerken TransitieWeb ondersteunt de opbouw van decentrale sociale netwerken. We nemen daar zelf actief in deel met micro postings op de server @mastodon.social. Ons adres hier is @transitieweb@mastodon.social. Om deze postings te kunnen zien heb je een account nodig. Meer uitleg over decentrale sociale media vind je hier.