Tien jaar na het begin van de ramp in Fukushima
Vandaag is het tien jaar geleden dat zich in Fukushima een enorme ramp voltrok. Een ramp die tot op heden voortduurt en nog heel lang zal aanhouden. Niemand weet hoe lang. Het is een ongoing disaster. Op 8 augustus 2011 schreef ik er de onderstaande posting over die de start van TransitieWeb markeert.
Vogels boven Fukushima
Na de ramp met de kerncentrale in Fukushima op 11 maart 2011 heb ik wekenlang het nieuws daarover intensief gevolgd. Er waren twee soorten nieuws. Het officiële en het onofficiële.
De officiële kanalen, noem het de mainstream media, bagatellisseerden de ramp aanvankelijk bijna allemaal. Toen dat niet langer houdbaar bleek, werd er partieel nieuws gebracht. Meestal goed nieuws, bijvoorbeeld dat weer ergens een stroomvoorziening was hersteld of dat in een deel van het complex het stralingsniveau was gedaald. In dat partiële goede nieuws zat overigens voor de goede verstaanders veel bar en boos slecht nieuws verpakt. Druppelsgewijs werd zo duidelijk dat het allemaal toch wel wat ernstiger was. Niet hoe ernstig.
Informatiesarcofaag
Ongeveer rond 1 juli 2011 zijn de mainstream media vrijwel volledig gestopt met de berichtgeving. Alsof een onzichtbare hand een kraan dichtdraaide. Fukushima is per die datum ingepakt in een informatiesarcofaag. Een sarcofaag waarin de echte en volledige waarheid en dus ook de echte betekenis van deze ramp is bijgezet.
Mediastilte heet dat. En daar zijn goede redenen voor, die we moeten zoeken in de ernst van deze ramp en de enorme gevolgen ervan voor het milieu, de voedselvoorziening en de gezondheid van honderden miljoenen mensen en miljarden dieren.
In mijn beleving zijn er twee rampen: de feitelijke nucleaire ramp is de eerste en veruit de ergste. Maar het volslagen failliet van de mainstream media is ook een ramp. Het is een ramp van de publieke informatievoorziening en van de democratie.
Hot particles
Ik volgde ook de niet officiele kanalen in de weken na 11 maart, die een veel grimmiger verhaal vertelden. Over plutonium en ander uiterst giftig nucleair materiaal, dat in de vorm van kankerverwekkende ‘hot particles’ wereldwijd in de atmosfeer en in de voedselkringloop terecht komt.
Over meltdowns en meltthroughs, die vanaf het begin bij de autoriteiten bekend waren, maar niet of pas heel laat werden bekendgemaakt aan het publiek. Over het feit dat het een continue ramp is en dat er nog steeds geen oplossing is gevonden voor het bedwingen daarvan. Al die tijd al lekt er nu al uiterst giftig en soms duizenden jaren straling afgevend materiaal de lucht, de zee en de grond in.
Als iets te erg is om volledig te bevatten, wat doe je dan? Je doet of het er niet is.
Fukushima wordt nu collectief verdrongen uit het publieke bewustzijn. Het is er wel en het is heel erg. Dat weet iedereen. Over hoe erg het is hebben we het liever niet. Dat verhaal zit in de informatiesarcofaag.
Screenshots
Ik heb ook af en toe screenshots gemaakt van een webcam, die pas op 1 juli uit de lucht is gehaald.
Het intrigeerde me om dwars door de mediastilte heen met eigen ogen te zien wat er op die plek gebeurde. Ik zag onder meer een brand in of nabij reactor drie (vermoed ik), een drietal unidentified flying objects, heel veel stoom en damp, die uit de gesmolten reactorkernen omhoog steeg, de tyfoon Songda, die over het complex trok en in de week voor 1 juli ineens een boot in de haven voor de centrale. Wat moet een boot daar nou op die plek op aarde waar geen schipper langer dan een halve minuut wil zijn?
Blijkbaar vervoerde deze boot bouwmaterialen voor een kraan, die gebruikt wordt om de fysieke sarcofaag (sarcofagen?) rond de kapotte reactoren te bouwen.
De meeste indruk maakte een screenshot van een grote groep vogels in de lucht boven de centrale op me. Deze vogels vliegen in de meest giftige damp uit de geschiedenis van onze planeet. Ze zijn zich totaal niet bewust van het vreselijke gevaar waarin ze verkeren. Dat is angstaanjagend. Maar tegelijkertijd ontroert dit beeld mij. Het is alsof die vogels een statement afgeven: uiteindelijk wint de natuur. Wat we allemaal nog zullen uitroeien met de waanzin die kernenergie heet, de aarde zal het uiteindelijk wel overleven en de natuur gaat verder. Met of zonder mensen.
Nachtelijke brand in een van de reactoren
Kraan aan het werk
Gerelateerd
Fukushima is een misdaad tegen de aarde
Helen Caldicott – Fukushima: Crisis Without End (31:57)
Fukushima: catastrofe zonder eindpunt
Documantaire
Wil je een seintje per e-mail ontvangen bij iedere nieuwe posting op TransitieWeb?
Klik dan hier.
Wil je jouw reactie plaatsen bij dit artikel?
Ga dan met je cursor helemaal naar de bodem van deze pagina. Daar vind je een invulscherm. Je kunt daar je reactie intypen of inplakken. Het kan soms geruime tijd duren voordat je reactie zichtbaar is.
Als je reageert kun je ook instellen dat je een seintje krijgt bij nieuwe reacties en/of bij nieuwe berichten.
Nieuwsbrief TransitieWebSchrijf je hier in voor de Nieuwsbrief van TransitieWeb (drie of vier edities per jaar). De nieuwsbrief is een ‘hotline’ met de lezers en is van grote waarde nu er steeds meer censuur komt op het internet. Nieuwe sociale media netwerkenTransitieWeb ondersteunt de opbouw van decentrale sociale netwerken. We nemen daar zelf actief in deel met micro postings op de server @mastodon.social. Ons adres hier is @transitieweb@mastodon.social. Om deze postings te kunnen zien heb je een account nodig. Meer uitleg over decentrale sociale media vind je hier. |
Toch vreemd dat er nooit meer gesproken wordt over de 24000 verdronken en vermiste mensen maar alleen over het stralingsprobleem.
Bagatelliseren is niet het goede woord. Meer paniek zaaien. Er is door het ongeluk wat de centrale overkwam (zwaarste aardbeving in bijna 100 jaar) geen enkel slachtoffer gevallen door straling. Wel zijn door de ontstane paniek en het evacueren van de wijde omgeving ruim 1.000 doden gevallen. Volledig onnodig. Inmiddels trekken bewoners weer terug naar hun oude woonplaatsen en blijkt er qua straling weinig aan de hand te zijn. Vele gebieden op aarde hebben een hogere natuurlijk achtergrondstraling dan de omgeving van Fukushima nu. Kijk ter lering ende vermaak deze video maar eens: www.youtube.com/watch…i52rH72ij8. Mensen zijn door met name milieuorganisaties overdreven bang gemaakt voor iedere vorm van straling, maar men beseft niet dat straling van nature overal om ons heen is. En dat dat al miljoenen jaren geen probleem is.
U illustreert precies wat ik in het artikel beschrijf: u beweert dat een kolossaal probleem…. geen probleem is.
OMG, hoe is het mogelijk dat er mensen zijn die zo ongelooflijk onwetend zijn Fred!
De gevolgen voor de Japanse bevolking inmiddels al tien jaar en hun toekomst, zijn niet te overzien en met geen pen te beschrijven! Ik houw mijn hart vast voor deze mensen, het was een van de gezondste samenlevingen van deze pracht wereld, ik heb al die jaren zo met hun te doen! En dan noem ik maar een aantal punten vanal de verschrikkelijke punten die de wereld te wachten staat, waar wij het al over gehad hebben, hoe diep zal de ramp de grond in gaan, en dan de zee hoe gedraagt deze ramp zich onder gronds richting zee, en de zee stroming dan?
Deze wereld ramp is ongekend groots, niets ontziend is deze ramp zich onzichtbaar als een olievlek aan het verspreiden!
En dan zoon, tja hoe kan ik zoon reactie als hier boven omschrijven? OMG!
Respect Fred, groetjes
PS: Ik ben werkelijk waar, meer dan ontsteld over het feit dat er tot nu toe niemand anders serieus heeft gereageerd op de meest ernstige wereld ramp die deze pracht wereld ondergaat, werkelijk verbijsterd!!!
Dank je wel FRED, dit verschrikkelijke gebeuren te delen!
Al die tijd vraag ik mij al af waarom al die knappe mensen deze centrales niet verder landinwaartse hebben geplaatst, de heuvels landinwaarts hadden vlak gemaakt kunnen worden? (Geld?)
Waarom zijn de pompen niet aangesloten op meer dan twee elektrische aansluitingen van buiten de centrale?
Ik heb alleen maar vragen, die beginnen met Waarom?
Mijn grootste zorg is de zee en hoe stabiel de ondergrond is onder de reactors!
Wat zijn daar de gevolgen van in de toekomst?
Een overkapping is in de nabije toekomst niet het grootste probleem.
Het probleem zit hem bij deze ramp onder de reactors, dat is nu duidelijk.
Regen speelt daar een hele grote rol in, eeuwig afpompen, maar waar laten ze dat?
Het staat inmiddels al vol! Groteren tanks, speciale tankers en over zee afvoeren, maar waarheen?
Het heeft mij al heel veel hoofdpijn gekost een oplossing te bedenken, de zee te beschermen!
Het zal heel veel gaan kosten, maar persoonlijk denk ik dat een zeeweering eventueel een oplossing zou kunnen zijn de radioactiviteit in zee te verminderen!
Het weer speelt ook een grote factor, windrichtings, landinwaarts lijktmij een zeer groot probleem!
Hoe diep gaat de besmetting landinwaarts?
Ga zo maar door, het is een eeuwige ramp!
Ik heb van dag een met al de getroffen mensen te doen, en ben diep onder de indruk van het natuur geweld!
En het heeft mijn ogen laten openen hoe nietig wij mensen zijn.
Ik kan het nog steeds niet bevatten als ik naar een aantal beelden kijk, een 38 meter hoge muur water!
Kijk dan maar eens naar een 10 verdiepingen gebouw!
Hou je taai FRED, in deze zeer barre tijden, en blijf zo breed mogelijk kijken, elk puzzel stukje kan op dit moment ons leven gaan bepalen, hoe wakker je ook bent, het is nooit genoeg!
Groetjes mazzel
Dank voor uw reactie MJR.
Ik heb me er destijds over verbaasd dat de mainstream media de impact van deze catastrofe zo sterk bagatelliseerden.
Dat gebeurt nog altijd. Nu dan – in herdenkingsartikelen – met human interest verhalen over hoe het sociale leven in en om Fukushima zijn loop herneemt.
Natuurlijk is dat belangrijk, maar waar u op wijst is duizend maal belangrijker: wat gebeurt er onder de drie (waren het er wel drie?) gesmolten reactorkernen en waar gaat al dat besmette grondwater heen? En wat doet dat met de natuur en de mens over de gehele aarde?
Er zijn hoopgevende breakthrough energy technieken om straling te verminderen. Ik weet niet of geprobeerd is die in Japan toe te passen.
Zie:
Ridding the Planet of Nuclear Radiation with the help of Nuclear Radiation Mitigation Technologies