De machtselite splijt de samenleving – dit vraagt om een razendsnelle ont-individualisering

Dit is wat zich aftekent: wie zich laat injecteren krijgt gaandeweg wat rechten en vrijheden terug, maar lang niet alle. Wie de injecties weigert blijft permanent van alle balengrijke rechten en vrijheden verstoken. Zo splijt de samenleving. Hoe daarop te reageren?

Wat moet je als je straks niet meer naar de sportschool kan, niet meer naar de bibliotheek, niet meer naar de bioscoop of naar een evenement? Niet meer naar een restarurant? Niet meer een vriend of familielied in het buitenland kan bezoeken?

We zijn gijzelaars

De regering doet de hele samenleving op slot. Op die manier worden we gegijzeld. Het losgeld bestaat uit het toegeven aan vaccinatiedwang, mondkapjesdwang, afstandsdwang en wat ze allemaal nog meer aan idiote dwangmaatregelen verzinnen. Gij zult de gekste geboden gehoorzamen, op straffe van uitsluiting.

Onder dit juk doorgaan is niet zo’n beste optie.

Vluchten naar het buitenland dan? De vraag is dan direct: welk buitenland? Want de machtgreep van de elite omvat de hele globe. In sommige afgelegen gebieden is die greep vanzelfsprekend minder sterk dan in de grootstedelijke centra. Dat kunnen goede plekken zijn om naar uit te wijken. Maar de risico’s zijn enorm. Je moet daar weer helemaal opnieuw beginnen en je bent er altijd ‘in den vreemde’. Minder goed ingeburgerd dus dan hier.

Vechten tegen deze junta, in eigen land, met demonstraties, ludieke acties, petities en juridische procedures is goed, nodig en sympathiek, maar zal uiteindelijk niet tot het gewenste resultaat leiden. De junta blijft lekker zitten. Zij heeft dit verzet ingecalculeerd. En zij hanteert slimme tactieken om het onschadelijk te maken, daarbij dag in dag uit gesteund door de monstrueuze mediamacht die zij controleert.

Een vierde optie

Naast capituleren, vluchten en vechten is er een vierde optie en dat is razendsnel een alternatieve samenleving opbouwen. Dit houdt in: op elke uitsluiting reageren door van onderaf alternatieven te ontwikkelen voor de voorziening of dienst waarvan je wordt buitengesloten.

Deze optie vraagt om het loslaten van onze dominante, hyper-individualistische levensstijl.
Een paar voorbeelden:

Stel je werkt in de zorg en je directie eist van je dat je je laat vaccineren. Je weigert en krijgt onstlag. Als gevolg daarvan kun je je hypotheeklasten niet meer opbrengen. In dat geval kun je op zoek gaan naar een lotgenoot in een vergelijkbare situatie. Een van jullie verkoopt zijn huis en trekt bij de ander in als huurder. Dat vereist inschikken en afstemmen, maar het is wel degelijk een uitweg.

Stel je komt zonder ‘groene pas’ trein, bus, tram en metro niet meer in. Vorm dan een coöperatie met geestverwanten en schakel buurtbewoners in die met hun auto’s een alternatieve vervoersvoorziening opbouwen.

Voor iedere uitsluiting is er – met een beetje fantasie – wel een alternatief te bedenken op basis van een collectieve inspanning en zelfbestuur.

Ik-in-Wij cultuur

Tot voor kort geloofden we in een samenleving waarin Ik er voor mijzelf ben en de Overheid voor ons Allen.

De coronacrisis trekt de schellen van onze ogen. De overheid blijkt er helemaal niet voor ons te zijn. En ik ben er helemaal niet alleen voor mezelf. Ik heb anderen nodig. Des te meer in tijden van nood. En anderen hebben mij nodig.

Ik maak deel uit van ons Allen.
En ik wil bewust participeren in dit geheel dat mij als een Ik ziet en mij steunt in mijn ontwikkeling.

De totalitaire staat is gebaat bij van elkaar gescheiden en monddood gemaakte semi-Ikken. Door zelfbesturende collectieven te vormen wordt deze polariteit van individu en staat opgeheven en valt de vloer onder de autoritaire staat weg.

Ik druk deze gedachten uit in de zinsnede ‘Wij gaat voor ik.’
Gaat voor heeft een dubbele betekenis: het staat voor heeft voorrang boven en spant zich in om.
Dus: het collectief heeft voorrang boven het Individu en dat collectief spant zich tegelijkertijd in om ieder individu volledig tot zijn of haar recht te laten komen.

Dit Ik–In-Wij is de cultuur van de vierde optie. En die is nu vereist om aan de basis van de samenleving een stevige weerstand tegen de aanstormende dictatuur op te bouwen. En uiteindelijk om daaruit weg te breken.

Foto: Helena Lopes

Gerelateerd

De route naar vrijheid: je hart luchten, elkaar door dik en dun steunen en zelfbestuur instellen

Het sacrament van de nieuwe wereld

De toekomst is allang begonnen

De Nieuwe Aarde is een hoogtechnologische beschaving

De manifestatie van de Nieuwe Aarde

Wil je een seintje per e-mail ontvangen bij iedere nieuwe posting op TransitieWeb?
Klik dan hier.

Wil je jouw reactie plaatsen bij dit artikel?

Ga dan met je cursor helemaal naar de bodem van deze pagina. Daar vind je een invulscherm. Je kunt daar je reactie intypen of inplakken. Het kan soms geruime tijd duren voordat je reactie zichtbaar is.
Als je reageert kun je ook instellen dat je een seintje krijgt bij nieuwe reacties en/of bij nieuwe berichten.