Wat hebben ons luchtruim en het getal 129.600.000 met elkaar gemeen?
In de maand juli waren er, volgens mijn dagboek, geen dagen zonder kunstmatige sluierbewolking. Er waren dagen met minder, met meer en met extreem veel demping van het licht.
Voor de periode van drie dagen dat ik geen duidelijke chemtrail waarnam, was er zoveel gespoten dat er tot minstens drie dagen erna kunstmatige sluierbewolking te zien zou moeten zijn.
We zien een fletsblauwe lucht, ontstaan vanuit de verspreiding van eerder geplaatste chemtrails, tegelijk met de nu zichtbare chemtrails die zich verspreiden, zodat de lucht zo nog fletser wordt.
Licht op zich zien we niet
Het licht dat van de zon komt nemen we op zich niet waar. Wat we waarnemen, is wat teruggeworpen wordt en in kleurverschil vorm vertoont. Een kleurenblinde neemt heel genuanceerd grijs waar. Alle wolken zijn voor ons van deze grijsnuances, uitzonderingen als bij zonsopgang daargelaten.
Het valt op dat zodra een wolk doortrokken is van door de mens ingebracht stof-roet-uitlaatgas, deze wolk aan genuanceerdheid inboet. Haar levendigheid verstijft, ze glanst matter. Het is te vergelijken met het licht van een ledlamp. We kunnen zeggen dat het licht aan veelheid en spectrum verliest.
De sterren van één dierenriembeeld vormen het twaalfde deel van het lichtspectrum dat door de zon wordt gereflecteerd en door het heelal ingestraald naar de aarde.
Door zijn levendigheid dringt dit licht bij de mens binnen via zijn twaalf zintuigen. Elke indruk die een van onze zinnen opneemt is een passende lichtimpuls voor de indruk opnemende zenuw. Deze krijgt beeldkarakter, voorstellings-karakter. We weven gedachten vanuit dit licht, we laten ons licht over een zaak schijnen.
Licht in natuur en mens
Het totale zichtbare lichtspectrum in de natuur, uitgeademd in het plantenrijk, wordt onder bepaalde omstandigheden als kleurige regenboog zichtbaar. In de mens komt het licht naar buiten als inkarnaat kleur. Deze inkarnaat kleur komt in je huid ongelooflijk genuanceerd tot uiting en verschilt van mens tot mens. (Rudolf Steiner 24-09-1921).
Zodra de zinnen ophouden lichtindrukken op te nemen, is de mens aan het afsterven, zijn inkarnaat kleur neemt af totdat de zogenaamde ‘lijkkleur’ van het levenloze optreedt. Een geoefend oog kan veel waarnemen over de levensgesteldheid van een mens door de gelaatskleur, de handkleuring, zenzovoort . Dat geldt ook voor de geaardheid en de nuancering van een wolk of wolkendek. Een musicus doet hetzelfde op het klank-vlak. De schrijver-dichter in het woordgebruik.
Van het licht weten we dat er, naast de zichtbare, ook onzichtbare delen zijn, zoals ’t infrarood. Dit valt buiten onze normale waarneming. Hetzelfde geldt bij tijden voor levenslicht. Je neemt je eigen levenslicht ’s nachts in je droomloze slaap niet waar. Dit is in wezen hetzelfde als dat je je levenslicht als embryo niet normaal bewust waarneemt. Als je dit doortrekt, kun je stellen dat je je levenslicht van voor de groei van het embryo of voor conceptie, niet waarneemt, noch je geestlicht na het sterven.
Aerosols van tabaksrook
Op mijn 33e was ik sterk genoeg om het roken te laten. Vanaf mijn vijftiende was ik een matig roker geweest, doch een pak shag per week draaide ik er wel doorheen. Dat betekent dat ik me ongeveer zevenmaal per dag in een rookgordijn hulde, zowel buitenom als binnenin. Een aerosolgordijn van tabaksrook, zevenmaal per dag gedurende achttien jaren is 7x365x18=45.990 maal dat ik me erin hulde.
Zeven jaar geleden (71 was ik toen) stelde een arts, die door kloppen mijn longen beluisterde, vast: “Heb je gerookt, want je longtoppen links en rechts zijn geteerd”. Nu 45 jaar na gestopt te zijn met roken, vermijd ik nog steeds elke omgeving waarin gerookt wordt. Ook heb ik vanaf het moment dat ik het kon betalen, alleen op lpg-autogas gereden, ongeacht het aantal kilometers per jaar, omdat ik dit beter vind voor de lucht waarmee iedereen moet leven.
Aerosols in het luchtruim
Nu, op mijn achtenzeventigste, leef ik elke dag en elke nacht onder een wisselend sterke mix van door andere mensen gemaakte rookgordijnen van aerosols en van door vliegtuigen uitgestoten gassen. Het ligt buiten mijn macht om dit nu een halt toe te roepen. De vraag of ik een vrij mens ben, mag kennelijk niet dit deel van mijn bestaan beslaan. Al meer dan twee decennia worden ik en jij, samen met de aarde moedwillig gedwongen met roet bezoedelde lucht in te ademen.
Laten we zeggen we deden dit gemiddeld 250 dagen per jaar gedurende 20 jaar. Per minuut ademen we plusminus 18 keer. Nu de rekensom: 18x60x250x24x20=129.600.000 maal ademden wij de laatste twee decennia moedwillig veroorzaakte roetlucht in. Honderd negenentwintig miljoen en zeshonderdduizendmaal is dat; geen wonder dat ik nu moet hoesten (grapje). De getallen 250 en 20 zijn geschat, maar ze komen niet, als juist wel, uit de lucht vallen. De rekensom verduidelijkt dat we het fenomeen rustig heel ernstig kunnen nemen.
Onze grote geestkracht
Het kleine wieltje van de fietsdynamo draait snel rond als het tegen de fietsband gedrukt is en deze rond gefietst wordt. Er wordt stroom opgewekt die de koplamp laat schijnen. We moeten niet vergeten dat de geestkracht van de mens dit laat gebeuren.
Het kleine wiel Maan draait om het grote wiel Aarde en met andere wielen (planeten), soms met eigen maan, wekken zij een divers aantal stromen op die de Zon laten schijnen. Ook hier zullen we niet vergeten: geestkracht doet dit laten bestaan.
Wordt vervolgd in de bijdrage voor de maand augustus over Lichtverduistering.
Gerelateerd
Ook in het luchtruim zien we een beweging van tegenpolen
Spoorzoeken in de lucht: na de lockdown is de aanpak bij het uitvliegen van chemtrails veranderd
Wil je jouw reactie plaatsen bij dit artikel?
Ga dan met je cursor helemaal naar de bodem van deze pagina. Daar vind je een invulscherm. Je kunt daar je reactie intypen of inplakken.
Als je reageert kun je ook instellen dat je een seintje krijgt bij nieuwe reacties en/of bij nieuwe berichten.
Wil je dit artikel delen op social media?
Dan is er kans op dat Big Brother tussenbeide komt en je waarschuwt voor ‘nepnieuws’. Plaats je de link toch, dan kunnen anderen die hem aanklikken ook zo’n waarschuwing krijgen. Dit is een vervelende vorm van intimidatie en censuur.
Je kunt dit omzeilen door niet te linken. Maak zelf een eigen tekstje. Ook kun je delen van de tekst van TransitieWeb knippen en inplakken (copy-pasten) in je eigen bericht.
Ook handig: maak met je mobiele telefoon een foto van je computerscherm en post daarna de foto. Of, als je mobiel internet gebruikt, maak dan een schermafdruk en stuur die rond met een omschrijving van de bron, maar niet met de link.
Loop je toch nog tegen problemen op? Laat het me weten!
Wil je een seintje per e-mail ontvangen bij iedere nieuwe posting op TransitieWeb?
Klik dan hier.
Nieuwsbrief TransitieWebSchrijf je hier in voor de Nieuwsbrief van TransitieWeb (drie of vier edities per jaar). De nieuwsbrief is een ‘hotline’ met de lezers en is van grote waarde nu er steeds meer censuur komt op het internet. Nieuwe sociale media netwerkenTransitieWeb ondersteunt de opbouw van decentrale sociale netwerken. We nemen daar zelf actief in deel met micro postings op de server @mastodon.social. Ons adres hier is @transitieweb@mastodon.social. Om deze postings te kunnen zien heb je een account nodig. Meer uitleg over decentrale sociale media vind je hier. |
Thnx voor je artikel. Het verschil tussen zichtbare chemtrails en een blauwe heldere lucht met natuulrijk gevormde wolken, viel mij ook al op.
Qua patroon en interval inderdaad ook. Alsof ze een achterstand moeten inhalen… veel meer een vlechtwerk dan voorheen en de strepen waaieren veel breder en dikker (witter) uit.
Als bedenking heb ik wel dat er “vroeger” enkel met hout gestookt werd en dat er toen veel meer fijn stof werd ingeademd, dan nu. Maar vroeger komt terug, jullie gaan terug hout stoken in Nederland, gas afschaffen, diesel belasten en vliegtuigen belasten is just around the corner…
Je hebt dan meer fijn stof en betaalt voor alles meer om minder fijn stof te hebben. Iedereen gelukkig toch?