Van blauw naar grauw… de hemel boven Amsterdam op zaterdag 1 juni 2019

Ik ben de tel een beetje kwijt geraakt, maar ik geloof dat ik nu al zo’n zeven jaar de luchten boven mijn huis fotografeer.
Zo ook gisteren weer. 

Als ik onze weermensen van het KNMI moet geloven, zijn het slechts condensstrepen die ik gefotografeerd heb, maar klopt dat wel? Ik denk van niet.

Het technische verhaal dat hierbij hoort, heb ik mij laten uitleggen door verkeerspiloot Willem Felderhof. Hij heeft 25 jaar voor een commerciële luchtvaartmaatschappij gevlogen en weet vanuit zijn beroepsachtergrond hoe moderne en oude vliegtuigmotoren werken. Wat hij erover zegt verklaart waarom ik gisteren geen gewone condenssporen heb gefotografeerd.

“Met de vliegtuigmotoren van tegenwoordig is het bijna onmogelijk om een doorlopend condensspoor te vormen. Daar moeten de atmosferische omstandigheden ideaal voor zijn. Ten eerste moet het vliegtuig boven de 30.000 voet vliegen, ten tweede moet de temperatuur lager dan min 40 graden Celsius zijn en ten derde moet je een luchtvochtigheid hebben van meer dan 67 procent. Maar aan alle drie voorwaarden tegerlijkertijd wordt maar zelden voldaan. Dus wat je tegenwoordig in de lucht ziet gebeuren, met doorlopende ‘contrails’ over het hele spectrum van vliegtuigen op verschillende hoogtes, is onmogelijk. Dat is gewoon wetenschap. Er moet dus een andere reden zijn dat deze witte vliegtuigstrepen blijven hangen.” – Willem Felderhof, voormalig KLM-piloot.

Hier kan je een hele pagina vinden met uitleg van deze piloot.

Daarbij zou ik nog de informatie kunnen voegen van klokkenluider Terry Lawton, die terecht opmerkt dat het wonderlijk is dat een vliegtuig met vier motoren maar twee witte (spaghetti)sporen achterlaat. Met vier vliegtuigmotoren zou je toch vier witte sporen verwachten?

Voor nog meer duidelijkheid dat er meer aan de hand is, zie de filmpjes van klokkenluider Mike Decker

Tot slot: wie het burgerinitiatief nog niet getekend heeft, kan dat hier doen.
Dank u.