‘Laat voortaan het luchtalarm afgaan, iedere keer als er een chemtrail getrokken wordt!’

– Luchtdagboek van de maand augustus –

Peter van Hees houdt het luchtruim boven Driebergen scherp in de gaten. In deze bijdrage beschrijft hij zijn indrukken van de maand augustus 2019.

Donderdag 1 augustus

Vandaag een wolkendek dat ik als normaal ervaar.

Vrijdag 2 augustus

Kwart over zeven in de avond. Een bewolkte hemel met soms een beetje blauw ertussen. De wind gaat van zuid naar noord dus wat aan wolken en dergelijke overkwam passeert nu in omgekeerde richting en in andere gestalten doch ergens van gelijke consistentie eerst de grote rivieren, dan Brabant en Vlaanderen. Het wolkendek ziet en voelt open en los aan.

Tot mijn grote vreugde zag ik om vier uur vanmiddag bij mij om de hoek op een vlinderstruik drie vlinders van de soort kleine vos. Het was de eerste keer sinds de opening van dit dagboek dat ik een vlinder zag! Deze lichtvoetige, lichtvleugelige, fijn voelsprietige wezens heb ik zo gemist!

Tot mijn stomme verbazing zag ik om acht uur ’s avonds, door mijn verrekijker kijkend, dat de haan op de kerktoren, zo’n honderd meter naar het zuiden een weerhaan is. Hij is draaiend. Eerder stond hij zuidwest; nu pal zuid. Daarvoor moet je vanaf maart vorig jaar hier wonen! Het voordeel van dit nu pas opmerken is, dat ik de windrichting tot nu toe van de wolkenbewegingen afleidde, wat je tot goed observeren noopt.

Zaterdag 3 augustus

Tien voor acht in de avond. Dichte bewolking met in het zuiden een blauw meer over de hele horizon. Geen chemtrail-activiteit te bespeuren. Dit bleef de gehele dag zo.

Zondag 4 augustus

Half acht in de avond. Gister de hele dag geen activiteiten waargenomen die op chemtrails betrekking hebben. Vannacht tegen drie uur was er een hemel met zo veel sterren als ik lang niet gezien heb. Hebben de bij het chemtrail-programma betrokkenen soms een paar vrije dagen?

Nee dus.Tussen tien en elf uur van Driebergen naar Eindhoven gereden over de A 27.
De gehele weg zag ik chemtrails, weinig weefwerk, meer stopwerk, naast een paar contrails. (zie voor het onderscheid tussen chemtrails en contrails de verklarende woordenlijst in het Boek Hemel onder Vuur.)

Ook op de terugweg tussen drie en vier uur deze soort van beelden.
Het was indruk- en huiveringwekkend overal in het gebied tussen Driebergen en Eindhoven chemtrail-activiteiten te zien, waar ik anders alleen de horizon boven Driebergen in het vizier heb.

Je weet dat het een nagenoeg wereldwijd gebeuren is, maar nu, met mijn over een lengte van 100 kilometer waargenomen, dus sterk verlengde horizon, kwam dit kolossale ervan binnen. Waarnemingen van reizigers die veel landen en zeeën doorkruisen zou je moeten hebben…

Maandag 5 augustus

De hele dag spuitoefeningen daarboven, wat me om negen uur in de avond nog steeds een aardig dicht gepleisterde hemel laat zien.
Vandaag een nog niet eerder opgemerkt fenomeen: een straalvliegtuig met een zichtbare uitlaatstaart die wel tien keer zo lang was als gewoonlijk, maar dan plotseling totaal verdwenen was, voor mijn oog althans. Zoiets zag ik meerdere malen vandaag.

Donderdag 8 augustus

Zes uur in de ochtend. De wind is uit het zuiden en de chemtrails, zowel verse als reeds verwaaide, liggen in noord-zuid en oost-west richting. Vanmorgen om vier uur een handvol bleke sterren gezien. Nu is er ook redelijk wat bewolking. Wat zijn de nachten toch koud!

Negen uur, de kop van de weerhaan kijkt naar het zuiden. Een paar chemtrails verlopen van west naar oost dus haaks op de windrichting en enkele staan hier in een hoek van circa 45 graden op.

Ik heb zo’n vier keer gekeken en elke keer was er een chemtrail, laag in het zuiden, van west naar oost en een andere, die vanuit de tegenovergestelde richting werd aangebracht.
Verrassend: de hele dag door steeds op dezelfde breedte een nieuwe chemtral-baan, alsof er een lijndienst functioneerde.

Vrijdag 9 augustus

Acht uur in de avond. De dag door was het dicht bewolkt met regenbuien. De wind vanuit oost. Sinds half zeven vanavond is er in het westen een opklaring waarin, onaardig, wat nieuwe chemtrails lopen naast en door oudere verwaaide vormen. Deze laatsten moeten als chemtrail reeds eerder boven de bewolking zijn neergelegd om nu als verwaaide vorm tussen de verse in deze opklaring te zien te zijn. Het valt me elke keer weer op dat de bewolkingslaag zich sneller beweegt dan de zich daarboven bevindende chemtrail-laag.

Zaterdag 10 augustus

Acht uur ’s avonds. Vandaag de hele dag een harde vanuit het zuiden waaiende wind.
Veel mooie stapelwolken en wolkjes snel voorbij zien drijven. Een frisse lucht, heerlijk.

Zondag 11 augustus

Half elf in de avond. Wind zuidwest kracht drie. Het is nu dicht bewolkt door kleine en grotere stapelwolken tegen de achtergrond van een vaalblauwe lucht. Twee uur geleden was er meer blauw met daarin uitgewaaierde chemtrails, waarvan er enige haaks op de wind lagen doch het merendeel met de windrichting mee liep. Deze chemtrails waren op dat moment nog in een plat vlak uitgewaaierd, dus vertoonden geen ribbijlpatroon wat meer hoogteverschil kent.

Ik ben er op aan het studeren hoe de homomutatis wolken ontstaan vanuit een chemtrail gedaanteverandering. Dit valt niet mee, omdat, wat je nu ziet, met deze windsnelheid in circa drie kwartier aan de horizon is, zodat de verschillen tussen wat je eerst boven je hoofd zag en nu ver aan de horizon, ook nog door perspectiefverandering ontstaan zijn. We blijven oefenen.

19:45 uur. Er zijn wolken. Ze gaan met windkracht drie zuidwest, wat in twee uur tijd een volledig nieuw luchtruim oplevert.

De gehele dag vanaf half elf bleef één ding hetzelfde voor het oog en de beleving: er zat een soort deksel op deze voortdrijvende bewolking. Het is een plasmadeksel, ontstaan uit de cirrus homomutatis, die zich boven de wolken vormt.

Het argument van de klimaatverbeteraars is dat ze de aarde-opwarming verminderen, door sluiers tussen de zon en de aarde in de atmosfeer te leggen.
Nu wil ik daar een eenvoudige observatie tegenover stellen. Als ik met een deksel op de pan kook, dan heb ik de boel eerder gaar dan zonder deksel. Evengoed stik ik eerder onder een plasmadeksel boven mijn hoofd dan onder een normale wolkenlucht. Met andere woorden: vandaag zitten we in een hogedrukpan die door deze klimaatverbeteraren (U leest het goed) is aangelegd. Dit is het tegendeel van opwarming verminderen.

Dinsdag 13 augustus

20:40 uur. Het waait al de hele dag flink, nektzoals gisteren. Er komen flinke wolkpartijen voorbij waaruit ook wel een regen- of onweersbui valt.

De afgelopen twee dagen zijn prachtig geweest. Zonder chemtrail-activiteit. In wolkenopeningen tussen stapelwolkpartijen zit een prachtig helder blauw. En als de opening boven of schuin boven me is, zelfs naar het koningsblauw toe. Hierdoor het gevoel alsof je gijzelnemer je een presentje komt brengen.

Mijn vrouw en ik hebben genoten vandaag vanaf ons balkon waar we een stuk oost- , de hele zuid- en een stuk west-hemel waarnemen. We genoten van de vele stapelwolkpartijen die overweldigend schoon en mooi waren en goed gevormd en in ruime vaart opkwamen in het zuidwesten en overwaaiden en verdwenen in het noordoosten waarbij er een continue weven in een wolkpartij en tussen de partijen onderling is; een weven van licht en wolkdelen zelf.

Ook nu nog is er laag in het westen een prachtige loodgrijze band van stapelwolken met de ondergaande zon er achter. Haar schoonheid is nectar voor mijn ziel. Deze hele dag heeft een glans.

Woensdag 14 augustus

Twaalf uur. Vandaag zijn we weer gegijzeld door een door chemtrails veroorzaakte sluiering in de lucht. Officieel heet die sluiering Cirrus Homogenitus; zie bladzijde 167 van Hemel onder Vuur.

Gisteren in de loop van de dag veel straalmotoren gehoord. Vanmorgen tussen half zeven en zeven zes straaljagers gehoord en gezien. Ik moest vanmorgen iedere keer zoeken voordat ik ze vond door de sluier van nanodeeltjes heen. Elke stralende jager vliegend van noordwest naar zuidoost.

Bij het opzoeken van het vliegverkeer boven Driebergen kon ik opmaken dat het geen civiel vliegverkeer betrof, maar het militaire vliegverkeer kreeg ik niet op het scherm. Opvallend was dat er geen vorm van uitlaatgassen achter de jagers zichtbaar was. Alleen een wazige schittering met zwak droog geluid. Geen uitlaatgas!?

De atmosferische gijzeling heeft zich de hele dag door voortgezet met steeds sterkere cirrus homogenitus stratus; een steeds dichter wordend sluierdek. De eronder voortbewegende cumuluswolken werden steeds meer ingepakt vanuit de bovenliggende, langzamer bewegende stratus.

Wat een tegenstelling met het werkelijk schitterend schone van gisteren, deze laag om laag ingepakt wordende cumuluswolken die niet geciseleerd en niet met licht doorwoven waren! Gelukkig was er goed wat wind zodat het beweeglijk bleef.

Vrijdag 16 augustus

Half tien in de avond. Vanmorgen om half zeven de eerste keer naar buiten kijkend, was er wat cirrus homomutatis zoals door de World Meteorological Organisation wordt genoemd. Er waren ook een paar verse ‘cirrus contrailus’ (ook die benaming is afkomstig van de WMO, zie Hemel onder Vuur bladzijde 166 en volgende) zowel in het noorden als in het zuiden.
Een uur later was het een hekwerk van deze dooreengeweven cirrus homomutatis.

Sorry, ik vergeet vannacht om vier uur: het vollemaansbeeld in een stratocumulusomgeving. Mooi was dat!

Zaterdag 17 augustus

We hebben weer een deksel op ons hoofd gekregen en dat is blijkbaar nog niet genoeg.
Ik zie steeds weer nieuwe strepen als ik uit mijn woonkamerraam kijk (zuid) of uit het keukenraam (noord). Zal ik de burgemeester schrijven dat hij er wat aan moet doen met zijn bestuursapparaat? Dat hij moet zorgen, dat de lucht boven deze Utrechtse Heuvelrug, dit waterwingebied, dit leefgebied, dit nu door vakantiegangers overstroomde gebied schoon blijft? Dat ze niet verontreinigd mag worden door uitlaatgassen op deze schaal? Niet beneden en niet boven. En dan weten we ‘officieel’ niet eens waaruit de bovengassen bestaan..

14.40 uur. Zojuist vanaf ons balkon de eerste opname gemaakt met onze Pixpro FZ152.
Dit is mijn eerste fotoapparaat en daarvoor moest ik op de kop af 77 en driekwart jaar worden. Ik hoop dat,mijn digitale opnamen en de beschrijving van de waarneming u en mij verder helpen op onze weg naar een goede, zuivere, mooie atmosfeer.

Peter houdt de lucht boven Driebergen scherp in de gaten, zoals Fred het omschrijft. En dat kan nu ook fotografisch.

17.40. De cirrus stratuslaag als gevolg van de chemtrails is zo dicht dat de zon er slechts zonder kern doorkomt. De matgrijze niet zo grote cumuluswolken e onder drijvend, komen over met weinig vormkracht en ogen futloos. Gelukkig gaan ze sneller dan dat deksel erboven.

23.00. In elke plant is er een sapstroom vanuit de wortelpunten waar vocht opgezogen wordt via hoofdwortel naar de hoofdstengel of stam en dan naar twijgen, bladeren, bloemen, enzovoort. Een andere sapstroom gaat vanuit de bladeren van de plant waar de kool- en andere stoffen onder invloed van het zonlicht gevormd worden, naar overal elders in de plant.

Zo is er op onze aarde een stroom vanuit het aardse naar de hemel, naar de kosmos. En een andere vanuit de kosmos naar de aarde. Ook in ons mensen is dit zo. Als n door middel van deze kunstmatig gelegde cirrus homomutatis, dit deksel boven onze hoofden, deze uitwisseling van aarde en kosmos telkenmale verstoord wordt, dan verandert daardoor onze leefkwaliteit drastisch.

Wat uit de kosmos komt kan onvoldoende tot ons komen en wat wij voor de kosmos afgeven kan daar ook niet aankomen. Gravitatie en levitatie verstoren leidt tot ernstig kwaliteitsverlies voor de aarde, voor plant, dier, mens en zo ook voor de elementen: aarde, water, lucht en warmte en voor het licht.

Gelukkig waait het in Driebergen nog beneden en boven dus er verandert ook nog steeds van alles.

Zondag 18.augustus

De lucht op vier tijdstippen: 18u.10 (foto1), 18u.15 (foto 2), 18.20 (foto 3 en 4).

De eerste foto is zuidwest, de tweede zuidoost, de derde noordoost, de viere noordwest. Alleen deze laatste lucht is (nog) niet door de mens veranderd zo te zien.

Maandag 19 augustus

17,30 uur. Gisteren kwam er voor het eerst weer een opening in het wolkendek. Ik maakte vier foto’s: naar het zuiden, naar het noorden, naar het westen en naar het oosten. Buiten een contrail, zien we een paar over de hele horizon lopende chemtrails. Het verraste me toch weer gisteravond net voor de aanvang bij de tv beelden van de hockey wedstrijd duitsland-nederland opnieuw weer een duidelijke chemstrail te zien.

Dinsdag 20 augustus

8.00 uur. Een heldere lucht, tijd voor een overdenking. Door een paraplu van nanodeeltjes te creeren tussen aarde en hemel verstoor je het ademen tussen ons en boven. De uitwisseling van licht, met als bronnen zon (maan) en sterren, met alles wat aarde is en van waterdamp en van lucht zelf en van warmte en koude, al deze uitwisselingen verstoor je.

Als je een vogel een paar slagpinnen uitrukt kan hij niet meer vliegen; als je de mens zijn ademen verstoort wordt (je ademt toch vrijer in een onbezwaarde lucht) stomp je zijn vliegvermogen, zijn zintuigen af. Door toename van deze chemtrail-activiteit, waardoor steeds vaker en langer de uitwisseling tussen onder en boven en boven en onder niet of maar beperkt plaatsvindt zal de mens onherroepelijk afstompen.

De zon in ons, ons hartedenken en hartevoelen, wordt minder geactiveerd. Daardoor verhard je of verweek je, al naar gelang hoe je in elkaar zit. Een remedie is je eigen licht-liefdekrachten trainen, verbeteren en naar buiten toe laten werken, naar je omgeving.
We zullen ook steeds meer bewustzijn onder ons mensen verwekken over dit soort zaken om zo op den duur te zorgen dat deze chemische praktijken afnemen en uiteindelijk stoppen.

Het klimaat verbeteren door de opwarming te verhinderen door het zonlicht af te schermen is een ongedifferentieerde gedachte. ‘s Morgens en ’s middags houdt je door een strato cirrus homomutatis (een chemtrail paraplu) het instralen van zonlicht en warmte tegen, maar laat in de middag en in de avond en nacht belemmer je door deze deken de afkoeling van de aarde en haar atmosfeer (zoals je in bed ook onder een deken kruipt om warm te blijven of worden.).

Zo is er overdag en ‘s nachts een andere CO2-uitwisseling. Dit bekent doodeenvoudig dat er andere motieven zijn voor deze geoengeneering activiteiten dan aarde opwarming tegen te gaan. Zie blz.86 en volgende van Hemel onder Vuur voor deze andere motieven.

De gevoelens die bij mij opkomen bij het zien van chemtrails zijn te vergelijken met een kat die met rechtopstaande haren en oren en een gestrekte staart aan het blazen is. Ik voel me in een niet te ontwijken gevaar. Ik heb het ook als een gevoel van gijzeling benoemd. Zo is er een bevrijdend gevoel nu, waar er prachtige schone wolken en blauwe lucht is en een normale warmte. Geen broeikaswarmte of smogwarmte. In tweede instantie wordt ik dan treurig omdat ik blij ben omdat je een keer niet onder gijzeling staat. Woedend, furieus ben ik omdat we in een maatschappij leven in Nederland, in NATO, in Europees verband waar zich dit onmenselijke, onbetamelijke en onchristelijke voltrekken kan.

Een laatste mijmering betreft de schoonheid van ons wolkenlandschap en haar verstoring door vooral chemtrails.
Mijn vrouw is zoals bijna elke burger uit Duitsland verrukt over de schoonheid van ons wolkenlandschap. Ze heeft onze etagewoning lief, alleen al door dit panorama uitzicht op het steeds bewegende, veranderende, wolkenluchtgebeuren.

Door haar liefde hiervoor gelokt, ben ik nog meer bewust en open naar de luchten gaan kijken en ben nu een groot bewonderaar van deze niet aflatende schoonheid. Zoals vandaag weer: deze rondom hoog opgestapelde donderknopwolken, waarin veel schakeringen van licht-donker spelen en weven. Door rijkelijke wind beweegt het luchtruim continue. Deze bijna niet te schilderen bewegende schoonheid wordt zo vaak plotsklaps ontstelt door een chemtrail of door meerdere kriskras banen van deze chemische uitlaten boven ons. Dat pijnigt mijn esthetische waarneming. Er liggen ineens onhollandse rechttoe rechtaan cirrus homomutatis snelheidsbanen bovenop het mooiste natuurlijke luchtberglandschap dat daardoor ineens onnatuurlijk wordt
.
Nederlander pas op het mooiste en meest natuurlijke landschap boven je! Laat in het vervolg alle sirenes die om 12u op de eerste maandag van de nieuwe maand afgaan, ook elke keer luchtalarm geven als een chemtrail de door God aangelegde schoonheid om zeep helpt.

Woensdag 21 augustus

12.40 uur. Ik zie een vliegtuig met een staart, die in afstand en tijd van zichtbaar blijven langer is dan die van een contrail en korter dan een chemtrail.

Bovenstaande foto’s zijn van 12:40 uur.
Doch later om 15 uur is het maagdelijke weg door chemtrails met het uit hen voortkomende cirrus homomutatis.

Half vijf ’s middags. Geen stralend zonlicht meer, zie foto. Het licht verstrooit zich door de stratus homomutatis.

Homomutatis…. wat een merkwaardig woord. We zouden nu dan ook van Deomutatis kunnen spreken. Deze door God gevormde vita wolkjes zijn nu ingepakt in door de mens gemaakte morbide Homomutatis stratus. Wee-en van ontmaagde werkelijkheid.

Donderdag 22 augustus

Vanaf zes uur in de morgen ieder uur gekeken en steeds kwam er een gelijk uitziend beeld als de onderstaande drie foto’s van 8uur laten zien.

Nu, tegen tienen, is de blauwe hemel hoe langer hoe meer een cirrus-stratus-homomutatis geworden. Zie de foto’s hieronder.
Happen maar weer en ook de mensen die daar wonen waar de wind dit zooitje heen waait: blijven happen.

Vrijdag 23 augustus

Vanmorgen om zeven uur en om half negen foto’s gemaakt die tonen wat geoengeneers en hun opdrachtgevers weer aan ‘ongevaarlijke’ uitlaatgassen hebben neergelegd over Gods hemel. We krijgen alleen niet te horen wat daar uitgelaten is. We kunnen nu niet anders dan dit cadeautje inademen. Zo worden niet alleen de zonnestralen tegengehouden, maar wordt ook de warme uitstraling vanuit ons hart gedimd.

De eerste van de bovenstaande drie foto’s om 7:17 uur, de tweede om 8:24 en de derde om 15:15 uur.

Het is nu 12 uur, om zeven uur schreef ik een deel van een kinderliedje op wat we denk ik voor goed zeventig jaar zongen:
Wie zal dat betalen,
Wie heeft zo veel geld,
Wie heeft zo veel ping ping ping,
En wie heeft dat besteld?

Zaterdag 24 augustus

Naar het noordoosten en het zuidwesten toe het maagdelijke in beeld gebracht met mijn goede kodak, foto noordoost. Bijna half acht, twee contrails in het zuiden op beeld vastgelegd. Wel een beetje lang is deze staart. Is het toch een chemtrail? Nu vijf minuten later zie ik daar uit het oosten aankomend drie tuigen vliegen met een staart.

8:00 uur. In de loop van de dag diverse foto’s gemaakt.
Opvallend is het snelle verdampen van contrails zowel als chemtrails waarbij uit de chemtrails niet alles zo verdampt als bij een contrail. Ze verflauwen langzamer en soms blijft er heel lang een uitwaaierende baan zichtbaar die een sluier wordt. Er zijn veel trails gelegd vandaag en toch komt er geen dikke stratus tot stand.

Zondag 25 augustus

Een goede zondagmorgen met………..zie foto’s. Met een variant op de titel van Fred’s boek: Hemel onder Chemtrails. Misschien heeft mijn familie in hun autorit van de Vogezen naar hier het door deze trails nu niet zo warm als ze het bij een gewone hemel zouden hebben, aangenomen dat deze zonafschermers zulke grote afstanden overbruggen.

Het is een en al chemtrail wat ik zie tijdens mijn wandeling van een half uur. Al de veranderingen door wind en warmte en licht en vocht van de chemtrails spelen zich af in een plat vlak. Het is een vormwording zoals bij kristallen. Dit in tegenstelling tot de vorming van schapenwolken of de cumuluswolken die ‘bolvormig’ uitgroeien, meer waterdruppelvormig. Als je de gesteentes opzoekt met een substantieel deel aluminium dan kom je vlakken tegen met een matte glans.

De zuidoost hemel om 8.15 uuur.

Dinsdag 27 augustus

Iets opvallends: tijdens de warme dag van gisteren waren er wel chemtrail-activiteiten, maar vandaag is het nog warmer, maar ontbreken ze merkwaardig genoeg. Het zijn nu prachtige hemelbeelden in een origineel Deomutatis uitspansel.

Woensdag 28 augustus

Ja, het was een niet te beschrijven belevenis voor en tijdens en vlak na zonsondergang gisteravond. Niet te beschrijven, toch een poging:

De dalende zon scheen tussen donderkopwolken door, waardoor lichtweven in en tussen de koppen: doorlichtte wolkenpartijen gelaagd naar beneden, naar boven, naar voor, naar achter. Een uit en doorzicht te vergelijken met de beleving van over een bergkam lopen en rondom je heen tot ver weg bergkammen uitstekend boven wolkenmist. Wolkenpartijen zo belicht dat hun westrand de lichtsterkte van een bliksem heeft. Doorkijken tussen achter en voor belichte wolken; een serene diepte. Moge de foto’s gelukt zijn zodat deze ontoereikende beschrijving een aanvulling krijgt.

Ik deed mijn best mijn ziel zo open te houden, dat daardoor de vervuilde plekken opgezomerd werden. Het adembenemende werd een adem verruimende aangelegenheid. Zo’n schoonheidsbeleving is pure gezondheid voor de ziel. Dank je wel gij krachten en machten die dit teweegbrengen.

De foto van de oosthemel vanmorgen laat een wolkenveer zien die fluwelig zacht uitwaaiert. Dit in tegenstelling tot een door uitwaaien ontstane chemtrailveer. Deze lijkt eerder kunststof hard.
Gewone schapenwolken komend uit een stratus gefotografeerd om 8.10 uur naar ’t zuiden.
Bij het importeren van de foto’s op mijn computer blijken er geen opnamen meer gelukt. De fotowinkel stuurt de kodak terug naar de fabriek. Het wachten is nu op het gerepareerde toestel of op een nieuw.

Vrijdag 30 augustus

Gisteren de hele dag door werden chemtrails gespoten, ook vanmorgen is het helemaal raak en is er naast de verse en verwaaide sporen al een sluierdek aanwezig. Het kan weer niet op.

Zaterdag 31 augustus

Vanaf dat ik opstond en voor op het balkon en achter op de galerij de lucht afspeurde zijn er nu 20 banen gelegd. Oh, nu al weer twee meer.
Ik voel me als een oermens krijsend tegen dit zich godenmachtig voelende luchtgeweld. De natuur muteert naar een gedenaturaliseerde toestand.

De hele dag luchtvervuiling en gelukkig om acht uur vanavond een onweer met bliksem, donder en regen. Net zoals in mij mijn sprekend geweten mijn zelfbewustzijn zuivert zo doet de bliksem het met deze lucht denk ik.

Gerelateerd

– Luchtdagboek van de maand juli – ‘Waar zijn die wattige wolken gebleven?’