Chemtrails verbreken het natuurlijke evenwicht in de atmosfeer

Peter van Hees houdt het luchtruim boven Driebergen scherp in de gaten. Maandelijks vat hij zijn indrukken samen. In deze aflevering blikt hij terug op de maand februari van 2020.

De afgelopen maand heb ik weinig chemtrail-activiteit waargenomen. Het was wisselvallig en vaak onstuimig weer. Iedere dag was anders, vaak zwaarbewolkt met heerlijk veel wind en van die prachtige wolkenpanorama’s.

Chemtrails waren daardoor – op een paar dagen na, zie de beide foto’s – aan het zicht onttrokken. Of misschien wordt er bij stormachtige wind in het geheel niet, of veel minder gesproeid.

Hoe het ook zij, de stormachtige atmosfeer gaf mij het gevoel in een relatief schone lucht te leven. Dat bracht ontspanning met zich mee.

Maritieme chemtrails

Eind januari ontdekte ik dat er chemtrails zijn, die door zeeschepen worden aangebracht. Het gaat om de uitstoot van de scheepsmotoren. Die condenseert in de lucht en stijgt door zijn warmte op tot zo’n 1000 tot 1500 meter hoogte. Zo ontstaan wolkenpaden die als een band boven de drukbevaren routes van de wereldzeeën liggen.

Dit is tien tot vijftienmaal de absolute hoogte waarop wij onze vliegers als kind konden oplaten met 100 meter vliegertouw op de klos.

Disharmonie op de woelige baren

Op 7 februari meerde in Rotterdam het grootste cruiseschip ter wereld af. Het draagt de bedrieglijke naam Harmoney of the seas. Dit schip stookt er met zijn zes dieselmotoren op vol vermogen per dag 250.000 liter zware stookolie doorheen. Wat gelijk staat aan een CO2 uitstoot van 8400 auto’s, een hoeveelheid stikstofdioxide als van 400000 auto’s, fijnstof als van een miljoen auto’s en zwaveldioxide als van 372 miljoen auto’s.

Dit zijn cijfers afkomstig van rekenmodellen. Je kunt je afvragen wat de waarde daarvan is. Ze zijn eenvoudig te vervangen door andere rekenmodellen die net zo ‘wetenschappelijk’ van aard zijn. Maar dit soort berekeningen jagen je toch wel even schrik aan.

De geoengineers daarentegen vinden dit een veelbelovende distributiemethode van aerosols. Zo zijn er academici die geld krijgen van het Amerikaanse Congres om onderzoek te doen naar speciaal voor dit doel (lees: kunstmatige wolkenvorming) ingerichte schepen. Dit omdat de reeds bestaande scheepswolken het zonlicht al zo goed terug blijken te kaatsen.

Kunstmatige sluierbewolking

Moet ik u er nog op wijzen hoe krom deze gedachte is? Even krom als de gedachte dat het heilzaam zou zijn om driekwart van de tijd een kunstmatige sluierbewolking op te bouwen boven dichtbevolkte leefgebieden van onze aarde. Dit om de opwarmende invloed van zonlicht tegen te gaan.

Het zou meer afkoeling van de aarde opleveren als we de mensen met zulke gedachten en de uitvoerders ervan zouden verplichtten aan zomerkampen deel te nemen en ze daar te leren vliegeren, te leren om bootjes te maken van rietstengelbladeren en hier wedstrijden mee te houden en met fietswielvelgen te hoepelen om hun lijf en zielenleven gezond te krijgen.

Klimaatmodellen niet toetsbaar

In 2001 verscheen het boekje Broeikasramp & Weerbericht, met als ondertitel: Voorspelbare blunders van wetenschap en techniek van de hand van prof. Dr. Ing. Henk Tennekes (blog, bedrijf). Hij was jarenlang directeur van de afdeling voor wetenschappelijk onderzoek van het KNMI. Verder was hij hoogleraar meteorologie en vliegtuigbouwkundig ingenieur.

Hij betoogde in deze uitgave dat weersvoorspellingen hooguit een week vooruit nog relevantie hebben en dat alle prognoses in verband met broeikaseffecten, aardeopwarming en dergelijke items niet onderbouwd kunnen zijn, dit door de onvoorspelbaarheid van weersfactoren.

Op blz. 87 van het boekje vinden we deze alinea:

Door de onomkeerbaarheid van de evolutie van het leven op aarde, inclusief het ingrijpen van de mens, is het klimaat immers een eenmalig experiment. Dus kan de modelbouw van het klimaat nooit deugdelijk worden getoetst. Dus loopt een klimaatmodel, hoe betrouwbaar ook, altijd achter de feiten aan.

De weegschaal van Michaël

Een tweede citaat dat me in het begin van deze maand bezighield komt uit een boek van Dr. Frits Julius: Grundlagen einer Phänomenologischen Chemie. Het staat op bladzijde 71 en is door mij vertaald:

In ieder geval wijst de weegschaal in de hand van Michaël er op dat de strenge ordening die op het gebied van de gewichtsverhoudingen heerst, eveneens een gevolg is van zijn overwinning. Alles, wat in dit gebied valt, moet dan ook zodanig behandeld worden dat de harmonische verhoudingen en daarmee de grootte, de alomvattende structuur, sterk in het oog springt. Alleen als de mens het zo behandelt, blijft het zicht op de geestelijke oorsprong van de natuur vrij.

In het stervensuur weegt Michaël de morele habitus van de mens. Op afbeeldingen is hij te zien met de wegschaal in zijn hand en aan de ene kant de goede daden en aan de andere kant zijn slechte.

Hier op aarde ziet Frits Julius vergelijkbare afwegingen in de chemische verhoudingen.

Laten we afstand nemen van rekenmodellen en een eenvoudig beeld opbouwen van het leven op aarde. Onze basis daarbij is het ritme en het evenwicht van de natuur.

Het natuurlijke ritme

Een etmaal duurt een dag plus een nacht, Enige tijd belicht de zon de draaiende aarde en enige tijd niet. Hierdoor neemt de aarde licht op vanaf de vroege morgen en daarbij ook warmte, Maar in de nacht verspreidt ze duister en koude. Al het leven op aarde bestaat dankzij dit ritme van in- en uitstraling.

Ook het jaarritme van zomer en winter bestaat uit een uitademing ’s zomers en een inademing ‘s winters. Het hele plantengebeuren is als de zon hoog staat – een uitademing van bladeren en bloemen. Als de zon laag staat, in de winter, is de plant ingeademd tot zaad en skelet.

Voor de mens is dit een uitademen overdag en een inademen in de nacht. We zien dit ook in het plantenleven weerspiegeld in het zuurstof afgeven overdag en koolzuur ‘s nachts.

Vertroebeling van hemellicht

In grote lijnen zien we dit ook in opkomende grondnevelen in de vroege morgen. Het vocht wordt omhoog geleid door de warmte tot een niveau waarop het condenseert in wolken. Een deel stijgt, zich steeds verfijnend, nog hoger en komt daarna verrijkt met licht en warmte terug in wolken, Daar condenseert het en valt in de vorm van neerslag terug op de aarde.

Chemtrails verbreken dit natuurlijke evenwicht. Net zoals staar de ooglens vertroebelt, zo vertroebelen de kunstmatige sluierwolken (homomutatus cirrus) het hemellicht.

Ecologie bestaat uit het handelen in overeenstemming met de natuurlijke op- en neergang, met het in- en uitademen waarin al het leven leeft.

Gerelateerd

Chemtrails verstoren de uitwisseling tussen hemel en aarde

‘In een uur is de enorme koepel lucht die ik boven mij zie volgespoten met geheimen’

‘Ons zonlicht wordt gedimd. Dit heeft niets meer met een natuurlijke lucht te maken.’

De stille invasie: hoe Morgellons ons bestaan binnendringen

Nieuwsbrief TransitieWeb Schrijf je hier in voor de Nieuwsbrief van TransitieWeb (drie of vier edities per jaar). De nieuwsbrief is een ‘hotline’ met de lezers en is van grote waarde nu er steeds meer censuur komt op het internet. Nieuwe sociale media netwerken TransitieWeb ondersteunt de opbouw van decentrale sociale netwerken. We nemen daar zelf actief in deel met micro postings op de server @mastodon.social. Ons adres hier is @transitieweb@mastodon.social. Om deze postings te kunnen zien heb je een account nodig. Meer uitleg over decentrale sociale media vind je hier.