Atlantis is nooit weggeweest

Gelezen: De terugkeer van Atlantis, Patricia Cori, Nederlandse vertaling Ankh-Hermes 2008 (oorspronkelijke Engelstalige uitgave 2001).

Dit is een gechanneld boek, waarin de ‘Sprekers van de Siriaanse Hoge Raad’ via Patricia Cori hun bezorgdheid uitdrukken over de staat waarin de planeet Aarde zich bevindt. Kern van hun betoog is dat de strijd van licht en duister, die zo’n 13.800 jaar geleden aan de ondergang van Atlantis voorafging, zich nu in alle hevigheid opnieuw voordoet.

Ik vind de moeilijkheid met gechannelde boeken dat je nooit helemaal zeker kunt weten hoe ‘zuiver’ het medium is dat zich als kanaal aanbiedt en evenmin hoe ‘zuiver’ het binnenkomende signaal is. De Sprekers van de Siriaanse Hoge Raad kunnen geen paspoort overleggen, waaruit blijkt dat ze daadwerkelijk degenen zijn die ze zeggen te zijn. Daar komt nog bij dat – ervan uitgaande dat het om een authentieke doorkomst gaat – je ook niet goed kunt beoordelen vanuit welke context deze mededelingen worden gedaan. Ik bedoel: dit is dan de visie van een groep leiders van de civilisatie (civilisaties?) van Sirius. Maar er zijn oneindig veel meer buitenaardse beschavingen. Vanuit welk perspectief kunnen we mededelingen vanuit deze, voor ons nieuwe werelden, beoordelen? Wat is waar, wat is gedeeltelijk waar en wat is onwaar? Dat kunnen we niet beoordelen, want we hebben dit kosmische perspectief niet. Er is dus grote behoedzaamheid geboden als je dit soort boeken leest.

Dat neemt niet weg dat ik het boek van Cori/De Sprekers geboeid en bij vlagen met rode oortjes heb gelezen. Veel gaat over de planeet Niburu die, bewoond door de Anunnaki, ooit los is geraakt van zijn eigen zon (Sirius) en in een onnatuurlijke wijde baan is terechtgekomen. Eens in de 3600 jaar komt deze planeet in onze buurt. De Anunnaki zouden al heel lang bezig zijn de energie van de Aarde en die van onze zon te manipuleren met de bedoeling hun thuisplaneet op den duur uit zijn isoment te bevrijden door hem in een ‘betere’ baan te duwen. De risico’s van een dergelijke operatie voor de Aarde en dan met name voor de aardse atmosfeer zijn enorm, aldus de Sirianen.

Waar doelen ze dan op? Op experimenten als met HAARP-technologie, chemtrails en het verhiten en elektrificeren van onze ionosfeer en stratosfeer. Dat zijn experimenten die momenteel gaande zijn, die de hele Aarde omvatten en eveneens een forse inpact kunnen hebben op andere onderdelen van ons zonnestelsel. En zo zijn we, stellen ‘de Sprekers’, terug bij af. Terug bij Atlantis, waar vergelijkbare technologieën werden toegepast en met desastreuze afloop.

Kan dit allemaal zomaar achter onze rug om gebeuren? Jazeker, zeggen Cori/De Sprekers, want de Aarde kent een Geheime Regering die onder controle staat van deze Annunaki. We zijn geen baas in eigen huis en zijn dat trouwens ook al heel lang niet geweest.

Zo op het eerste gezicht lijkt dit een erg wild verhaal. Aan de andere kant: er zijn overtuigende bewijzen dat er alleen al op het vasteland van de VS meer dan 120 geheime ondergrondse bases bestaan, waarvan sommigen de omvang hebben van een complete stad. Ze worden DUMB’s genoemd: Deep Underground Military Bases. Feit is verder dat alles wat zich in de talloze black budget projects afspeelt al decennia lang niet meer onder controle staat van een officiële regering. De ontwikkelingen in de VS zijn compleet ‘out of control’, of zoals verontruste Amerikaanse researchers het zeggen: ‘lacking any democratic oversight’. Dat betreft de activiteiten van het militair-industriële-, en inlichtingen- cmplex en de rol van verschillende buitenaardse groeperingen daarbinnen. Want ook voor het laatste bestaan er krachtige aanwijzingen, zoals getuigenverklaringen.

Drie niveaus van actualiteit
Ik denk dat Atlantis nooit is weggeweest.
Het hoofdeiland (of laatste deel van het continent) mag dan in zee zijn verdwenen, dat was zeker niet het enige Atlantische terrein. Het ging om een beeschaving met veel vestigingen over een heel groot oppervlak. Malta, Cyprus, de Azoren, de Kanarische Eilanden,Ijsland, Schotland, Bretagne, het zijn evenzovele Atlantische restanten die niet zijn ‘verzonken’ en nog steeds fysiek aanwezig zijn.
En Atlantis is ook altijd aanwezig gebleven op het randje van ons bewustzijn. Het sluimert daar en af en toe komt er een fragment aan de oppervlakte in een heldere droom.
En bovendien is Atlantis altijd en in volle omvang aanwezig in de Akasha Kronieken. Dat wil zeggen: in de ether. En daarmee in het hier en nu. Raadpleegbaar. Onder handbereik. Atlantis is dus helemaal niet weg. Logischerwijs kan het dan ook niet terugkeren. De Engelse titel van het boek van Patricia Cori drukt deze gedachte goed uit: Arlantis Rising, oftewel Atlantis is in opkomst, het komt er weer aan, het speelt weer op. De battle is terug.
Atlantis is geen mythe. Dat Atlantis voorgoed verzonken zou zijn, dat is de mythe.

Sinistere strepen
Hoofdstuk 10 van ‘De terugkeer van Atlantis’ gaat over onze zon (Ra), die met veel respect beschreven wordt als een ‘ontzagwekkende Godheid’. Dat roept bij mij een herinnering aan een lezing van Semir Osmanagich in Groningen op. “Wie van jullie beschouwt de zon als een godheid?” vroeg hij. Drie vingers gingen omhoog in de bomvolle zaal. Maar dit terzijde.

In het tiende hoofdstuk van Cori’s boek staan verrassend behartenswaardige zaken over chemtrails. Een paar citaten:

“De regeringsteams zouden het licht van de Zon blokkeren, zo groot is hun verlangen om jullie af te schrikken. De sinistere strepen van hun chemische wolken vermenigvuldigen zich overal boven jullie hoofden, boven steden en stedelijke gebieden waar mensen samenkomen. Een enorme operatie is in gang gezet, wereldomvattend, recht boven jullie hoofden!
Wanneer, vragen we ons af, zullen jullie doorhebben dat de helderblauwe luchten van de Aarde grauw en onheilspellend worden?” (pag 147)

“Degenen onder jullie die nog steeds niet bekend zijn met het besproeien van de lagere atmosfeer – die misdaden tegen de mensheid – verzekeren we dat die rastervormige wolkenwebben opzettelijk zijn veroorzaakt en dat zij dodelijk zijn. Jullie moeten je blik omhoog richten om te observeren wat daar gebeurt, in plaats van jullie bezorgde hoofden in het zand van wanhopige berusting te steken.” (pag 148)

“Het creeren van deze cirrusachtige wolkenlagen en van de vreemde patronen die het gevolg zijn van de uitstoot van uitlaatgassen door vliegtuigen maken onderdeel uit van een uitgebreid programma dat het HAARP-project en de verslechtering van de natuurlijke frequenties van de Aarde als kern heeft.” (pag 150).

“Weet dat een deel van de schadelijke elektromagnetische frequenties die vanaf de HAARP-faciliteiten de ionosfeer ingeschoten worden het schild raken en teruggebogen worden naar de lagere atmosfeer van de Aarde. Wanneer deze ELF-golven op jullie terugkaatsen, doordringen ze jullie lichamen, het water, de grond, dieren, planten en het minerale rijk van jullie wereld.
Ze dringen door tot onder het aardoppervlak en ook in de onderaarde om zo verstoring op ieder niveau te veroorzaken.” (pag 152)

Mysterieuze nevel
In de bijlagen bij het boek van Cori/De Sprekers staat als laatste een heel mooie toespraa, alweer over chemtrails. Twee zinnen daaruit troffen me in het bijzonder:

“Er is een mysterieuze nevel over de geest van de mensen neergedaald.” (pag 198)

“Honderd jaar geleden zou het niet mogelijk geweest zijn om de lucht direct voor de ogen van het publiek zo ingrijpend te veranderen zonder dat ze het in de gaten zouden hebben.” (pag 199)

PS
Op het boek van Elena Freeland over HAARP kom ik in een volgende posting terug.

Ps2
Zie ook onderstaande video van een paneldiscussie tijdens de Secret Space Program Conference 2015. Onderzoeker en auteur Joseph P. Farrell legt daarin uit dat de Large Hadron Collider van CERN naar alle waarschijnlijkheid een hyperdimensionele machine is die de magnetosfeer van de aarde manipuleert en zelfs impact heeft op de zon.
Het is het fragment vanaf 29:30 tot ongeveer 36:00.

Afbeelding van Gitti Lohr via Pixabay